Tijdsverschil

Het is vijf uur vroeger, zet ik mijn horloge terug of ga ik terug tellen.

De eerste dag tel ik terug, maar dat is niet verstandig, tellen wil je niet in je vakantie ik niet tenminste, rekenen tot de millimeter om een keuken maat waardig en goed passend in te passen in een ruimte dat is mijn werk en het tellen laat ik even los.

Ik word namelijk gek als ik mij bedenk dat wij elke avond rond tien uur naar bed gaan en dat het eigenlijk drie uur 's nachts is.

Dag ritme.

Of niet?

Elke avond tien uur naar bed elke ochtend om zes uur op dat is een ritme.

Ik ben in Suriname en heb mij voorgenomen niet te ontregelen en mij niet gek te laten maken door de verhalen die in psychiatrie land worden verkondigt.

Het feit dat je als bipolair gestoorde manisch of depressief wordt van dit soort verschillen bedoel ik dan.

Dat dat is gebeurd bij mensen dat kan ik mij voorstellen maar nu in deze tijd dat men weet dat het een invloed kan hebben op je stel, is het dan nog steeds het geval?

Als je weet waar je last van hebt dan kan je er rekening mee houden is mijn devies.

En is het niet zo dat dat het devies is van de huidige generatie mensen met een gevoeligheid voor deze aandoening?

Kan je niet simpelweg gebruik maken van alle informatie die bekend is over deze aandoening en het verworvene toepassen in het hedendaagse leven?

Naast het gebruik van medicijnen is er meer wat je kan doen en ik ben zo'n kut die dat graag onderzoekt.

Wat te doen met tijdsverschil.

In de tijd dat ik daar ben gaan wij nog verder terug in de tijd we bezoeken onze plantage bijvoorbeeld.

Op de linker oever net na de eerste grote bocht die de Suriname rivier maakt bevind zich de plantage die nog steeds van mijn familie is.

Op ons land is in de loop der jaren illegaal bauxiet gedolven, met goedkeuring van de toenmalige regering overigens, de destijds dienstdoende pennenlikker was even vergeten dat het grootste deel van het inmiddels weer door de natuur terug gevorderder stukken grond in Suriname rechtmatige eigenaren hebben.

Zonder navraag werden vergunningen verleend die niet rechtmatig zijn in het beginsel principe van eigendomsrecht dan.

Wij hebben de tijd genomen om even te kijken naar een stukje ,uh, leeg gehaalde als bouwput ogend stuk grond wat ons eigendom is.

Vanuit een bootje die mijn ouders hadden gehuurd voeren wij de rivier op en namen wij een kijkje over de damwand die geslagen was door de bauxiet winnaar om ongewenste kijkers op een afstand te houden heeft deze firma borden met de tekst verboden toegang geplaatst, en wat valt er dan te zien? Of te halen?

We moeten er om lachen.

In mijn gedachte zag ik wat het ooit was een plantage waar mijn over over grootvader een plantage runde met slaven..

Misschien stond er ooit borden met de tekst; je mag dit land niet verlaten op straffen van dood.

Niet echt een verleden waar je trots op mag zijn in deze tijd helemaal nu niet gezien de hele ophef over zwarte piet.

Ik kan mij nog verantwoorden, ik ben namelijk deels creools, een van mijn voorvaderen trouwde een ex slavin.

Pffff met plaatsvervangende schaamte volg ik de hele ophef in Nederland via internet, wat zet een groep zich te kakken, als je val over een kleur in deze tijd, dat zou toch niet van deze tijd moeten zijn.

Slaven bestaan niet meer, mensen die daar nog ophef over maken gaan terug in de tijd op een hele ongezonde manier.

Schaam je.

Tijds bewust nemen wij de nachtvlucht terug naar Nederland, ik kan niet slapen in een vliegtuig dat weet ik van eerdere ervaringen.

Toch lukt het mij om rust te nemen de voorgeschreven pillen die braaf meegereisd zijn uit Nederland blijven in de koffer.

Is het mogelijk om een tijdsverschil je niet gek te laten maken?

Is het mogelijk om een tijdsverschil je niet gek te laten maken.

Is het mogelijk om een tijdsverschil je niet gek.....

Is het mogelijk om een tijdsverschil....

Is het mogelijk om....

Is het mogelijk.......

Is het............

Is.........

Het werkt als een slaapliedje het herhalen van een doelstelling die je je zelf oplegt.

Ja het is mogelijk en voor het eerst sliep ik zowaar een paar uur in het vliegtuig.

En ja natuurlijk heb ik last van dingen als ik terug kom maar hé ik weet dat gaat gebeuren dus ik ben er niet bang meer voor zoals vroeger toen ik nog niet wist waar ik gevoelig voor ben.

Ook dat is een tijdsverschil.

Cognitief gekeutel

Er is een grote aandacht voor voor cognitief gedrag binnen de GGZ, zo heeft het kennis centrum bipolaire stoornis, kort gezegd het KENBIS een hele folder gemaakt over de cognitieve beperkingen die de medemens met een bipolaire stoornis kan ondervinden.

Soms denk ik wel eens dat als je dingen benoemt, het een naam geeft en het koppelt aan een diagnose men zich bewuster is van het feit dat er inderdaad een manco is.

Het is het gekeutel.

Zeg nou eerlijk mensen met een diagnose als de bipolaire aandoening, deelt u uw stemmingen niet in in een beetje manisch of een beetje depressief omdat u deze diagnose hebt.

Is het niet zo dat normaal niet meer bestaat.

Ik heb de afgelopen jaren de kans gekregen om het etiketje manisch depressief van mij af te schudden, op een hechte vriendengroep na en een huidige werkgever die mij zeer normaal behandeld en het niet in zijn hoofd haalt om wie dan ook mede te delen dat zijn werknemer een psychiatrische diagnose heeft, zijn mijn psychiatrische sporen gewist.

In het geheim zie ik mevrouw de psychiater nog wel eens gewoon omdat het erbij hoort, je moet die mensen ook tevreden houden.

Mijn man heeft afgelopen voorjaar gedwongen afscheid genomen van zijn vorige werkgever, daar wisten ze van zijn vrouw met die stoornis waardoor hij af en toe later op het werk kwam.

Doel bewust heeft hij mij nooit meegenomen naar bedrijfs uitjes ze zouden toch maar eens zien dat zijn vrouw best normaal was buiten de episodes....

Onbegrip alom, hun beeldvorming die ze ongetwijfeld hadden van die verwarde vrouw, zou compleet in duigen vallen als ze een goed geklede vrouw ten tonele zagen verschijnen....

En die is gek?, zal men dan hebben gedacht.

Nee dat is ze niet, niet buiten episodes dan.

Het is toch best wel apart dat mensen een beeld hebben van een psychiatrische patiënt maar ook dat psychiatrische patiënten een bepaalt beeld hebben van waar ze last van moeten hebben omdat het nu eenmaal diagnostisch gezien zo hoort.

Het mes snijd aan twee kanten.

Cognitieve beperkingen is een van de problemen die een psychiatrisch patiënt ondervindt , en nee dat komt niet door de medicijnen volgens de artsen, sterker nog de cognitieve capaciteiten verbeteren juist door medicijnen!

Yeh right..

Cognitieve capaciteiten, een ieder heeft last van meer of mindere mate van het gebrek hieraan, zo was ik vandaag op mijn werk een showroom keuken aan het uitwerken en bestellen, mijn gedachten waren er niet bij ik kon mij niet concentreren op het budget keukentje voor de jonge doelgroep die we daarmee willen aanspreken, het is best een kekke keuken geworden maar die bestelling pffff. Ondanks de moderne tijd in keukenland moest het een handgeschreven bestelling worden omdat alles wat ik er in verwerkt had nog niet in het systeem zit, het is namelijk net gepresteerd op de keuken beurs en verschijnt pas eind van het jaar in bruikbare codes in het verkoopboek 2014.

Ik haat schrijven zoals u ziet..
Ik bedien mij liever van het invoeren van codes in een simpel computer systeem.

Daarnaast ga ik volgende week naar Suriname, heb ik nog een gezellig weekendje ergens in Friesland met het bedrijf van manlief, waar ik geen zin in heb maar goed men weet daar gelukkig niet dat zijn vrouw bij tijd en wijlen gestoord kan zijn, dat bedoel ik met het uitwissen van sporen.

Niemand weet niemand weet dat ik bipolairtje heet.... in die trant.

Cognetief gezien kon ik mijn aandacht dus niet bij mijn werk houden, ik kan de ziekte de schuld geven of mij gewoon bedenken dat ik het even druk heb en daardoor alle gedachtestromen die samenkomen even niet in die banen kan leiden die ik normaliter wel zou kunnen behappen.

Heb ik dan last van cognitieve beperkingen of ben ik net als andere mensen gewoon even te druk met veel dingen waardoor ik het overzicht even dreig te missen.

Ik kan het labelen onder mijn aandoening, dat zou makkelijk zijn, het geeft een bevestiging van wat de heren en dames doktoren in hun folder beschrijven.

Zie je wel ik kan niet meer multitasken, ik heb last van mijn aandoening, en ik heb nu een folder die inderdaad bevestigt dat dat zo is.

Maar wat nou als ik de diagnose niet had?

Dan zou ik waarschijnlijk gewoon denken, Gaab je hebt het druk en daarom kan je je nu even niet concentreren op deze keuken, het zou zo zijn dan, zo als ik er überhaupt al bij stil zou staan.

Het over attent maken van mensen op hun beperkingen is dat gezond?

Ik denk van niet ik parkeer de goed bedoelde folder van het KENBIS in de hoek cognitief gekeutel, denk na voordat je wat schrijft, en schrijf alleen maar dingen waar mensen met een bipolaire aandoening echt wat aan hebben in plaats van het continue bevestigen van de beperkingen die niet eens zo groot zouden zijn als je je bedenkt dat een ieder daar wel eens of voor langere tijd last van kan hebben.

Ga eens schrijven over de mogelijkheden die je hebt omdat je een bipolaire gevoeligheid hebt en daardoor dingen kan creëren die anders zijn  keutelaars.