Cognitief gekeutel

Er is een grote aandacht voor voor cognitief gedrag binnen de GGZ, zo heeft het kennis centrum bipolaire stoornis, kort gezegd het KENBIS een hele folder gemaakt over de cognitieve beperkingen die de medemens met een bipolaire stoornis kan ondervinden.

Soms denk ik wel eens dat als je dingen benoemt, het een naam geeft en het koppelt aan een diagnose men zich bewuster is van het feit dat er inderdaad een manco is.

Het is het gekeutel.

Zeg nou eerlijk mensen met een diagnose als de bipolaire aandoening, deelt u uw stemmingen niet in in een beetje manisch of een beetje depressief omdat u deze diagnose hebt.

Is het niet zo dat normaal niet meer bestaat.

Ik heb de afgelopen jaren de kans gekregen om het etiketje manisch depressief van mij af te schudden, op een hechte vriendengroep na en een huidige werkgever die mij zeer normaal behandeld en het niet in zijn hoofd haalt om wie dan ook mede te delen dat zijn werknemer een psychiatrische diagnose heeft, zijn mijn psychiatrische sporen gewist.

In het geheim zie ik mevrouw de psychiater nog wel eens gewoon omdat het erbij hoort, je moet die mensen ook tevreden houden.

Mijn man heeft afgelopen voorjaar gedwongen afscheid genomen van zijn vorige werkgever, daar wisten ze van zijn vrouw met die stoornis waardoor hij af en toe later op het werk kwam.

Doel bewust heeft hij mij nooit meegenomen naar bedrijfs uitjes ze zouden toch maar eens zien dat zijn vrouw best normaal was buiten de episodes....

Onbegrip alom, hun beeldvorming die ze ongetwijfeld hadden van die verwarde vrouw, zou compleet in duigen vallen als ze een goed geklede vrouw ten tonele zagen verschijnen....

En die is gek?, zal men dan hebben gedacht.

Nee dat is ze niet, niet buiten episodes dan.

Het is toch best wel apart dat mensen een beeld hebben van een psychiatrische patiënt maar ook dat psychiatrische patiënten een bepaalt beeld hebben van waar ze last van moeten hebben omdat het nu eenmaal diagnostisch gezien zo hoort.

Het mes snijd aan twee kanten.

Cognitieve beperkingen is een van de problemen die een psychiatrisch patiënt ondervindt , en nee dat komt niet door de medicijnen volgens de artsen, sterker nog de cognitieve capaciteiten verbeteren juist door medicijnen!

Yeh right..

Cognitieve capaciteiten, een ieder heeft last van meer of mindere mate van het gebrek hieraan, zo was ik vandaag op mijn werk een showroom keuken aan het uitwerken en bestellen, mijn gedachten waren er niet bij ik kon mij niet concentreren op het budget keukentje voor de jonge doelgroep die we daarmee willen aanspreken, het is best een kekke keuken geworden maar die bestelling pffff. Ondanks de moderne tijd in keukenland moest het een handgeschreven bestelling worden omdat alles wat ik er in verwerkt had nog niet in het systeem zit, het is namelijk net gepresteerd op de keuken beurs en verschijnt pas eind van het jaar in bruikbare codes in het verkoopboek 2014.

Ik haat schrijven zoals u ziet..
Ik bedien mij liever van het invoeren van codes in een simpel computer systeem.

Daarnaast ga ik volgende week naar Suriname, heb ik nog een gezellig weekendje ergens in Friesland met het bedrijf van manlief, waar ik geen zin in heb maar goed men weet daar gelukkig niet dat zijn vrouw bij tijd en wijlen gestoord kan zijn, dat bedoel ik met het uitwissen van sporen.

Niemand weet niemand weet dat ik bipolairtje heet.... in die trant.

Cognetief gezien kon ik mijn aandacht dus niet bij mijn werk houden, ik kan de ziekte de schuld geven of mij gewoon bedenken dat ik het even druk heb en daardoor alle gedachtestromen die samenkomen even niet in die banen kan leiden die ik normaliter wel zou kunnen behappen.

Heb ik dan last van cognitieve beperkingen of ben ik net als andere mensen gewoon even te druk met veel dingen waardoor ik het overzicht even dreig te missen.

Ik kan het labelen onder mijn aandoening, dat zou makkelijk zijn, het geeft een bevestiging van wat de heren en dames doktoren in hun folder beschrijven.

Zie je wel ik kan niet meer multitasken, ik heb last van mijn aandoening, en ik heb nu een folder die inderdaad bevestigt dat dat zo is.

Maar wat nou als ik de diagnose niet had?

Dan zou ik waarschijnlijk gewoon denken, Gaab je hebt het druk en daarom kan je je nu even niet concentreren op deze keuken, het zou zo zijn dan, zo als ik er überhaupt al bij stil zou staan.

Het over attent maken van mensen op hun beperkingen is dat gezond?

Ik denk van niet ik parkeer de goed bedoelde folder van het KENBIS in de hoek cognitief gekeutel, denk na voordat je wat schrijft, en schrijf alleen maar dingen waar mensen met een bipolaire aandoening echt wat aan hebben in plaats van het continue bevestigen van de beperkingen die niet eens zo groot zouden zijn als je je bedenkt dat een ieder daar wel eens of voor langere tijd last van kan hebben.

Ga eens schrijven over de mogelijkheden die je hebt omdat je een bipolaire gevoeligheid hebt en daardoor dingen kan creëren die anders zijn  keutelaars.