dinsdag 17 juli 2012

Zomerreces



Zo het is tijd om even rust te nemen het is zomer, al lijkt het er niet op hier in Nederland.
Eind van de week gooien wij onze boot los en varen welk weer dan ook tegemoet.
Eerlijk gezegd kan het mij niet schelen of we drie weken zon hebben of wolken en regen als het maar binnen het redelijke en billijke blijft, zo ben ik dan wel.

De zomer het is een tijd om uit te rusten, te genieten van de zon en lekker luieren.
Ik moet zeggen dat luieren in de zon dat is niet mijn ding.
In het verleden ben ik wel eens op zo'n zonvakantie geweest.
Elke dag het zelfde.
Met een vriendin zaten ik jaren gelden twee weken in dat inmiddels failliete land en deden niets anders dan elke dag het zelfde ritueel.
Opstaan, ontbijten, naar het stand, lunchen, naar het strand, naar het appartement, douchen en borrelen, ergens eten, in de bar een drankje doen, dansen, naar bed enz. enz.

Het is niet mijn ding, bakken in de zon dat hoef ik niet ik heb al een tint, ik ben meer van de actieve vakanties.
Zo ben ik een keer met een andere vriendin door Italië getrokken, met een rugzak, langs al het moois wat dit land te bieden heeft, geweldig ik denk er met plezier aan terug.
Ik ben meer van de activa niet van de passiva.

Vakantie het is niet verstandig om te vertellen dat je niet thuis bent wie weet welk geboefte meeleest op mijn blog en de kans schoon ziet om mijn huis leeg te halen.

Laat ik ze maar even uit de droom helpen voor het geval ze mijn adres kunnen achterhalen.
Alles van waarde ligt niet thuis dat gaat mee op vakantie ons drijvend vermogen zal ik maar zeggen.
Verder hebben wij nog het 'lor' van mijn man in een beveiligd pand staan, en geboefte steel het maar, graag, en vouw het en passant dan even om de eerste de beste boom die je tegen komt, dan ben ik van het kreng af en de verzekerde waarde van de bolide maakt mij blij kan ik u zeggen.

Mocht u mijn pand willen betreden doe u best het is voorzien van alle moderne beveiligingsmethoden, niet dat er echt veel te halen valt overigens, ik heb ook gewoon dingen van de Ikea en die TV die is gewoon van Samsung, de computer een Hptje, de Ipad ligt aan boord en onze kluis zal u ook niet vinden die is gewoon ondergebracht bij de bank.

In ieder geval, Gaab gaat met zomerreces, ze heeft weer eens een waanzinnig zeil plan klaar.
Niet dat het waarschijnlijk is dat ze het gaat halen maar hé durf te dromen.
Wie weet komt het voor elkaar en ga wij genieten van dat mooie oostenwindje wat ons naar zuid Engeland gaat brengen.
Nee hoor het wordt w.s gewoon weer eens Zeeland omdat wij van ons kind houden, en weten dat dat een feestje voor haar is.

Blijf dromen, misschien maak je er een paar waar, niet nu maar misschien over een paar jaar.
Fijne vakantie waar je ook heen gaat of niet.




donderdag 12 juli 2012

Verborgen gebreken




Wat er aan de buitenkant mooi uit ziet hoeft niet per definitie te zijn wat het doet voorkomen.
Een mens is als een gebouw, het uiterlijk kan imposant overkomen maar wie kan op het oog vertellen dat de fundatie stevig is?
Daar is grondig onderzoek voor nodig om er achter te komen of de draagkracht wel afdoende is voor het gewichtige wat zichtbaar is.

Het is niet zo dat je bij het zien weet waar je mee te maken krijgt, mijn man dacht bijvoorbeeld een sterke van gewapend beton voorziene dame te trouwen, wist hij veel dat er her en der betonrot roet in het eten ging gooien.

Een geestelijke ziekte is onzichtbaar, niemand ziet aan mij dat ik een gevoeligheid voor gekte heb, als ik het vertel, wat ik niet vaak doe overigens dan staat de verbazing op het gezicht van mijn gesprekspartner te lezen.

Ik weet nog goed dat ik herhaaldelijk tijdens opnames door nieuwe mede patiënten werd gezien als hulpverlener.
Met je vraag moet je bij de verpleging zijn was mijn antwoord standaard.
Ben jij dan niet van de verpleging?, je ziet er zo uh ja …....
Normaal uit?
Eh, ja ben jij echt een patiënt?
Nee ik zit hier voor mijn lol, nou goed.

Ik zie er zo verdomd goed uit, geen hond die een zieke geest achter mij zoekt ik moet zeggen ik vind het prima.
Nu ik weer werk helemaal ik zou er maar eens als een gestoorde uitzien dan weet ik zeker dat ik geen keuken meer verkoop.
Toch vind ik het jammer dat bijvoorbeeld de media als ze aandacht besteden aan het onderwerp psychiatrische patiënten, ze eigenlijk alleen de 'kneusjes' in beeld brengen.
Zoals afgelopen najaar toen de eigen bijdragen een hot item was en er natuurlijk een aantal patiënten hun zegje mochten doen over wat het voor hun inhield voor de camera.
Ik kreeg de indruk dat deze mensen geselecteerd werden op zieligheid, het waren allen mensen die moeilijk uit hun woorden kwamen en een tja, cliché beeld vertoonde van hoe men de patiënt met een geestelijke aandoening graag ziet.

Ik moet zeggen, de psychiatrie hanteert uiterlijk ook als een meetpunt om de gesteldheid van de klant te meten.
Vraag je rapportage op en er staat altijd een stukje over uiterlijke verzorging, bij mij stond er standaard, mevrouw ziet er verzorgt uit.
Ik heb het zelfs gepresteerd om in de separeer nog die noemer te krijgen;
Ondanks dat mevrouw in de separeer zit ziet ze er verzorgt uit.
Dat las ik later terug over die periode waar ik mij weinig van kan herinneren.

Ik heb er wel eens een discussie over gehad met de psychiater die ik nu heb.
Een verzorgt uiterlijk zegt niks was mijn stelling, kom op zeg een ieder die bij de GGZ op bezoek gaat kleed zich toch iets beter dan dat hij of zij zich voelt?

Sterker nog ik pas mijn kleding aan aan die bezoekjes zorg er altijd voor dat ik er neutraal uit zie.
Geen drukke kleding als ik hyper ben geen oude joggingbroek met slobbertrui als ik down ben.
Nee gewoon een spijkerbroek en een neutraal shirt.
Het uiterlijk is geen maatstaf voor het innerlijke welbevinden, net zo goed als je aan een huis niet kan zien hoe de werkelijke bouwkundige gesteldheid van het pand is.

Wat goed gebouwd lijkt te zijn geeft geen garantie voor eeuwige stevigheid, al dacht ik zelf ook dat mijn fundamenten stevig waren niets bleek minder waar.
Mijn betonnen fundament heeft haarscheuren die op het oog niet zichtbaar zijn maar wel degelijk een onzichtbaar verval veroorzaakte.
Uiteindelijk stortte mijn muren een aantal jaar geleden in en hebben wij op het puin een nieuw huis neer gezet waarvan ik mij niet de illusie maak dat het eeuwig zonder scheuren zal blijven bestaan.
Maar goed daarom laat ik mijn pand af en toe bouwkundig controleren en vul de kleine scheurtje op met GGZ cement.



maandag 9 juli 2012

'Trending topic'




Tussen de bedrijven door gluur ik altijd even op internet, bedenk mij vaak dat de wereld is veranderd.
Vroeger was er de krant die elke avond in de bus viel en het 8 uur journaal wat ik trouw keek om alle ellende van de wereld bij te houden.
Dat is dus veranderd, ik volg het wereldleed via internet, sinds ik twitter heb is het leven nog makkelijker geworden ik volg NU.nl de VN de VK, het NRC, de PSY, het NOS en zelfs de KNRM en de kustwacht per moderne media, die laatste twee volgde ik vroeger op kanaal 16 als we op de boot waren. 
Zet het kreng aan met 6/7 bft en sensatie alom, alle ellende op het water is te volgen.
Het mooiste wat ik ooit hoorde was een man die Den Helder rescue, de oproep code voor noodgevallen, opriep en melde dat hij voor de haven met motor pech lag.
Welke haven? vraagt de dienstdoende dame van de kustwacht lichtelijk geïrriteerd.
De beste man bleek op de boontjes te zitten vlak voor Harlingen, grinnik.

Het nieuws vliegt je om de oren, als je echt alle 'nieuws feiten' wilt volgen die de twitterende mens bezighoudt dan kijk je links op je taken 'balkje' daar kan je de trending topics volgen.

Afgelopen maand heb ik die voetbalwedstrijden niet live hoeven volgen ik keek gewoon even links en wist precies hoe Nederland er voorstond, de 16.000.000 coaches die ons land rijk is maakte dat ik rustig andere dingen kon doen dan ruim anderhalf uur zinloos 'der untergang' van het rijk te volgen.
Trending topic, het is een sport voor sommige mensen m.n. publieksgericht of eerder de publieksgeile medemensen de # voor een onderwerp zorgt ervoor dat een ieder die mee wilt doen en deze # gebruikt zichtbaar wordt in het lijstje die misschien de top tien haalt.

Als één schaap over de dam is dan volgende 'de volgers', de 20 minuten fame die de gemiddelde # heeft is interessant, wij het onzichtbare volk mogen met z'n allen ons zegje doen, we doen mee we staan ook in het lijstje die de gemiddelde mens uit nieuwsgierigheid even volgt.
Hoe oppervlakkig wordt deze maatschappij.......
Of is het een teken van diepgang en betrokkenheid?

Als ik niet had getwitterd, of eerder in mijn geval twitter zou volgen, dan was ik nooit deze jongen tegen gekomen;

In eerste instantie dacht ik dat er weer een Jackson het loodje had gelegd omdat het op nummer één stond in het lijstje der trending topics niks van dat, dit is een jongen van twintig die zichzelf vannacht voor de trein heeft gegooid en gisteren nota bene op facebook zijn afscheidsbrief schreef.

Heel twitterent Nederland leeft mee, wie was die vogel eigenlijk?
Ik krijg persoonlijk een zure oprisping als ik dit lees en een psychiater die ik volg ondertussen zie oreren over de zin en onzin van medicijnen voor ADHD.
Ga met z'n allen eens echt mensen helpen dan was deze jongen misschien niet die stukjes vlees die de politie van het spoor heeft moeten rapen dan had hij nog mooie dingen kunnen doen als hij en zijn omgeving wisten dat hij aan een ziekte leed die overgaat , als dan, dan, dan,..............
godverdomme ik haat het als mooie talentvolle mensen, mensen die meer hadden kunnen betekenen voor deze wereld vroegtijdig er voor kiezen deze wereld te verlaten het is zo zonde dat hij slechts die 20 minuten fame postuum zal kennen niet dat hij het nog meemaakt of zo.
Kut.........................

Trending topics, ik had liever gezien dat zijn tending topic was dat hij nog leefde, maar ik vreest dat dat nooit de top tien zou hebben gehaald.




maandag 2 juli 2012

Bright side of Life





Net als een ieder heb ik zo mijn favoriete liedjes één daarvan is het liedje van Monty Python, 'always look on the bright side of life', en net als menigeen fluit ik lekker vals het deuntje mee.
Als mensen mij vragen wat ik de grappigste film vind die ik ooit heb gezien, dan is het de film, 'the life of Brian', wat een heerlijke droge humor.
Het overbekende liedje uit die film maakt denk ik een ieder vrolijk.
Wordt de wereld daar mooier van? 
Ja hoor zeker, mijn wereld wordt een stuk mooier als ik dit liedje meefluit, temeer omdat ik weet dat ik een vreselijke downside heb.

Grauwe donkere wolken kunnen zich samen pakken boven mijn heelal, de grond onder mijn voeten is drijfzand als ik mijn evenwicht verlies. Toppen lijken mooi maar de hemel die ik wil grijpen boven op die berg is onbereikbaar, en zorgt ervoor dat de afdaling harder gaat dan gepland.

Al doende leert men, al kom je met kleerscheuren weer op aarde terecht het is weer een les in het leren leven met iets wat weinig mensen kennen.

Ik ben een positivo geworden met vallen en opstaan ben ik gaan leren waarderen wie ik ben.
Ik zie meer de mogelijkheden dan de onmogelijkheden en pas graag en mouw aan het leven dat iets anders is dan dat van de gemiddelde mens.

Ziekte het is niet leuk, ziekte het kan dodelijk zijn ook de ziekte waar ik last van heb heeft menig een vroegtijdig zijn of haar graf in gekregen dat is zo dat zal ook zo blijven.

Toch is het hebben van een geestelijke ziekte wat anders dan bijvoorbeeld het hebben van een ziekte als kanker.

Ik spreek met een regelmaat mijn beste vriendin zij heeft een vriendin die ze uit haar vlieg periode kent deze vriendin kreeg ongeveer 5 jaar geleden de diagnose borstkanker, ernstig met uitzaaiingen..
Zij heeft net als wij kleine kinderen en wat wil je als moeder?
Juist, zo lang mogelijk leven om je kinderen op te zien groeien.
Deze krachtige dame doet er alles aan om haar leven zo lang mogelijk vol te houden, al was ze vijf jaar geleden vrijwel opgegeven, ze rekt haar leven met medicinale hulpmiddelen en plukt elke dag als een verse bloem waar ze aan mag ruiken.
De geur is voor haar het mogen genieten van de tijd die ze nog op deze aarde mag doorbrengen met hetgeen haar lief is haar man en kinderen.

Weet je hoeveel kracht ik uit haar put?, zeg ik tegen mijn vriendin als we het over haar hebben.
Ik heb zo veel bewondering voor haar manier van omgaan met een dodelijke ziekte.

Ja maar Gaab, zegt mijn vriendin zou jij niet het zelfde doen?

Ja, dat heb ik dus van haar geleerd, niet in de zin dat ik een terminale ziekte heb maar wel een aandoening heb die nogal eens tot de dood kan leiden, niet omdat je lichaam het opgeeft zoals bij kanker maar omdat ik in het bezit ben van een geest die dusdanig in de war kan zijn dat je er zelf voor kiest om met het leven te stoppen.

Het gaat helaas niet goed met haar de uitzaaiingen die ze de afgelopen jaren onder controle kon houden met chemokuren, een gezond leven en een positieve levens instellingen gaan het uiteindelijk toch winnen.
Haar rug staat op het punt het te begeven, de uitzaaiingen in haar lever zijn niet meer te controleren en uit de scan is gebleken dat er ook uitzaaiingen in haar hersens zitten, dat vertelde mijn beste vriendin vandaag, het is een kwestie van weken............

Ik slik een brok weg, al ken ik haar niet persoonlijk ik heb de laatste jaren met haar meegeleefd.
Zijdelings heb ik veel energie geput uit haar wilskracht om te leven, en heb haar levens instelling vertaald naar de aandoening waar ik mee te maken heb.

De psyche is een ondoorgrondelijk apparaat, al kan het net zo krachtig voor je werken als je hartspier is mijn conclusie.
Al werken ze op verschillende manieren.
Het hart wordt gevoed met een gezonde levensstijl, de psyche met een positieve levensstijl.
Niet dat een van beide een garantie is voor een lang leven maar toch, de vriendin is een mooi voorbeeld van een mens die met haar positieve instelling haar leven heeft kunnen verlengen.

Ik heb haar wilskracht vertaald naar het feit dat ik een aandoening heb die in de psyche zit en niks met een lichamelijke aandoening te maken heeft, eigenlijk heb ik het veel makkelijker bedacht ik mij.
Mijn lichaam keert zich niet tegen mij mijn geest doet dat wel.
Hoe kan zijn zo lang leven met een terminale ziekte?
Waarom zou ik dat dan niet kunnen met een geestelijke ziekte?

Het antwoordt lijkt simpel maar is het niet, er wel een basis gedachte van waaruit zij werkt dat weet ik inmiddels; zij zag de mogelijkheden niet de onmogelijkheden om langer op deze aarde door te brengen dan werd verwacht, mede door haar psyche te voeden met haar positieve instelling en wilskracht om te leven.
Ze keek naar de the bright side of life.........