Vind ik leuk

Voordat ik het boek de dag der dagen van Ira Levin opstuur naar vriend P, journalist/schrijver en net als ik behept met een bipolaire gevoeligheid , wil ik het zelf nog even lezen.

P kent de schrijver niet, en ach het is ook niet de grootste meester op literair gebied, vele kennen zijn verfilmde boek Rosemary's baby wel, of klinkt er soms een vaag belletje als je the boys from Brazil roept, die ook verfilmt is zie ik net op wikipedia.

De dag der dagen of the perfect day, zoals het boek in het origineel engels heet, handelt in de toekomst, de wereld is perfect iedereen lijkt op elkaar, licht Aziatische, bruine ogen en donker haar. Alles wat je doet in deze toekomst wordt geregistreerd en bijgehouden door een computer die vereerd wordt omdat dit apparaat gezien wordt als een god die het harmonieus leven mogelijk maakt.

Als je afwijkt zoals de hoofdpersoon, die een blauw en bruin oog heeft, betekend dit dat je je niet mag voortplanten, maar dat geeft niet want een ieder bevindt zich in een relaxte staat van welbevinden, dit wordt gegenereerd door een maandelijkse schot medicijnen die een ieder toegediend krijgt.

Mocht je toch nare of niet gepaste gedachte hebben dan moet je dit melden, en als jij dat niet doet dan doet je omgeving het wel en ben je dankbaar dat je een extra shot medicijnen krijgt, want nare gedachte of vrij denken is gevaarlijk en niet wenselijk in deze samenleving.

De rede dat ik het boek opstuur naar vriend P is dat wij een gemeenschappelijke deler hebben naast het gek zijn dan en dat is het idee dat de wereld uiteindelijk een perfect gedresseerde samenleving wordt waar uitschotten niet meer getolereerd worden en met medicijnen mond dood worden gemaakt, of vroegtijdig de dood in worden gedreven.

Zoals bekend is zorgen de meeste psychofarmaca voor een levensduur die ingekort wordt met gemiddeld 15 jaar.

Het sluipende begin van de eliminatie van de zwakken is reeds in gang gezet.

Het creëren van een happy world ook overigens, neem face book, er is alleen een vind ik leuk knop te vinden, u kent het wel het blauwe duimpje dat je aan kan klikken.

De vind ik niet leuk knop bestaat niet, de god wat kut voor je knop heeft de in de tantrale denkwereld van de maker als helemaal geen plaats.

Wij zijn niet zo ver weg van de wereld waarin een ieder gedijd in een sluimer van geluk, het feit dat reeds een miljoen mensen in ons kleine landje antidepressivum slikt en onze kinderen steeds meer, en jonger, aan de psychofarmaca worden gezet zijn daar voorteken van. Een ieder die ik ken of die iemand kent die dit zijn kinderen aandoet hebben hele mooie excuses en vertellen vooral dat het echt werkt.

Op facebook nam ik de proef op de som ik wilde wel eens zien in hoeverre wij zijn verwijderd van de perfecte wereld.

Ik poste een berichtje met een oproep om geld in te zamelen voor een goed doel namelijk 113 online, een zelfmoord preventie telefoonnummer, geen ver van mijn bed show daar ik een geschiedenis heb waarin ik een paar keer een poging deed, ik ben daar open over en dacht altijd dat het taboe door mijn openheid onder mijn vrienden niet bestond.

Natuurlijk is het zo dat ze het mij niet kwalijk nemen dat ik gek genoeg nog leef, maar openlijk steun betuigen en helpen met fondsen werven voor deze stichting, dat kan niet want je kan geen vind ik leuk knop indrukken voor een beladen onderwerp als dit en eigenlijk wil je het ook niet met je vrienden delen dat je iemand kent die gek is en zichzelf van kant heeft proberen te maken door een psychische aandoening.

Nihil, was de respons, het bleef stil een enkeling stuurde het bericht door of sprak mij persoonlijk aan.

Als test om voor mijzelf te bewijzen dat de wereld inderdaad afstevent op de gelukzalige wereld die Ira Levin schets in zijn boek, besloot ik om op onze trouwdag een paar oude foto's van de heugelijke dag te posten op facebook, en jawel de vind ik leuks en felicitaties vlogen mij om de oren...

Ben ik dan zo wereld vreemd als ik dat niet begrijp?

Blijkbaar, dan mag deze wereld van geluk spreken dat mensen zoals ik in de toekomst niet meer bestaan.

We willen zo graag dat alles perfect is en een ieder gelukkig is.

Er komt een perfecte dag, een dag der dagen, dat wij allen slechts één knopje hoeven te bedienen en dat is de vind ik leuk knop.

En wat nu als je dat knopje niet wilt of kan indrukken omdat het je gevoel van geluk niet versterkt, of dat je wilt denken over dingen die niet altijd het geluk behelzen?

Dan zijn daar medicijnen voor......