vrijdag 30 augustus 2013

Grrr



Brrrrrrrr, kan ook desalniettemin er komen in deze twee uitingen van niet wel bevinden de zelfde letters voor de R.

Rrrrrrruk, en fuch die R, en in het laatste woord komt geen r voor overigens.
Het is niet eens een Nederlands woord maar begrijpen doet u wel toch?
Ik schrijf niet voor niks een stukje wat heet fuck de vakantie, elke keer weer denk ik dat het mij weer gaat lukken om deze periode goed af te sluiten dat ik met gemak de rrrrrrrrrrrrrr weer in mijn leven kan genereren.
Even voor de duidelijkheid die RRr is voor mij rust en regelmaat, de r is reinheid tja als half Surinaamse kan ik u vertellen er is geen volkje die zo rein is op lichamelijke hygiëne, dat wordt je met de paplepel ingegoten, ooit een stinkende Surinamer meegemaakt? Nee hé.
Kan niet ze ruiken heerlijk fris dat komt omdat ze van huis uit dat hebben meegekregen in de tropen douche je minimaal twee keer per dag eat this Hollanders, en sorry voor mijn aanval maar ooit zat ik op school met 'stinkende Henkie' en Henkies, de meeste van mijn dorps school stonden een keer per week onder de douche!

Maar daar gaat dit stukje retoriek niet over.
Elke keer als ik thuis kom van vakantie ben ik gespitst op ontregeling, ik werk namelijk erg goed met de eerste twee R-en en die worden doorbroken door het fenomeen wat vakantie heet.

Heerlijk uitrusten dat geldt misschien voor mensen die nergens last van hebben maar ik gedij beter bij een regelmatig bestaan van werken, zorgen voor, en relatief weinig doen daar buiten.

Toch is er voor mij de uitdaging om elke keer weer zo normaal mogelijk te leven en daar hoort nu eenmaal een vakantie bij dus gaan met die banaan, ik kan het, ik wil het, en al is het niet voor mij mijn gezin verdient het.

Ik moet eerlijk zeggen ik geniet er ook van ik wilde bij terugkomst een ode schrijven aan het eiland Texel, wat is dat toch een mooi plekje wat hoort bij ons land, genieten gewoon, en voor alle mensen die IJmuiden lelijk vinden, nee het is een van onze mooiste havens die wij aan zee hebben heeft u ergens wel eens zo een mooi strand gezien ik niet.

Het is RRRRRRRRRRuk om weer thuis te komen en nogmaals elke keer denk ik dat het in de loop der jaren beter gaat dat ik omdat ik het al jaren goed doe en relatief weinig medicijnen nodig heb voor de gevoeligheid het dan ook elk jaar beter moet gaan.
Niks is minder waar, het leven vliegt je aan.
Kindje weer naar school een kut hockey club die besluit je dochter training te geven op je werkdagen en dit meldt twee dagen voor de training van start gaat, waardoor je je in allerlei bochten moet wringen om het kind op de goede dag op de juiste plaats te krijgen en daarnaast normaal mag werken waar ik normaal gezien erg vrolijk van wordt, nu niet, ik zit vol stress naar mijn telefoon te loeren, kan die moeder mijn kind ophalen en gaat het allemaal goed, ben ik op tijd op de club om de kinderen op te halen....
Ik voel mij een nijlpaard die de marathon wil lopen op schoenen die een maat te klein zijn, het knelt aan alle kanten, ik wordt in een positie gezet waar ik niet in wil zitten de druk op de ketel is te hoog. En nu overdrijf ik een beetje maar voor mij is dit nodig om te relativeren.

Ik merk dat ik minder goed kan schakelen, niet snel meer kan anticiperen in wisselende omstandigheden, ik voel me dan letterlijk ziek als ik weer in het stramien van het dagelijkse korset die voor velen geen probleem is zit.

Grrrr gewoon doorgaan zegt mijn devies, rrrrrrrrrrrrrrr it rings my bell.
Lentemant et doucement Gaab het heeft geen errre in die woorden dus doorrrrrrrrrrrrr.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten