Breaking news

 Zo begint het nieuws op voornamelijk Engelstalige zenders als er iets is gebeurd wat net vers van de pers is en een inhoud heeft wat net wat belangrijker is, of een sensationeler inhoud heeft dan het gemiddelde bombardement van nog een Syrisch dorpje....

Wij Nederlanders zijn niet zo, we hebben er geen goed woord voor.

Ja wel, we noemen het gewoon belangrijk nieuws maar het heeft niet de kracht die het woord breaking wel heeft.

Het is een stukje sensatie wat wij niet willen in het rustige polderland, breaking is niet een woord wat ik kan vertalen, ik zeg laat mij even weten hoe je dit woord kan vertalen, ik denk altijd aan een breuk namelijk, zo simpel ben ik.

Al weet ik dat het een doorbraak betekend letterlijk dan, maar dat is het niet, het beoogd sensatie over het algemeen in deze tijd dan.

Breaking is een alles omvattend woord voor mij, dat niet in een hokje te plaatsen is.

Helemaal vandaag, toen ik kindje aan de breuken zette, haar huiswerk liet maken omdat ze ondanks haar middelbare schooladvies gewoon nog een half jaar stof tot zich moet nemen die veel te vaak herhaald wordt in haar ogen.

Mamma, ik snap dit, waarom moet ik het nog honderd keer maken? Het is saai!

Ja dame leer maar dat niet alles wat je moet doen leuk is, mompel ik van achter het fornuis.

Mamma, over breuken gesproken, wist je dat de ouders van J. uit elkaar zijn?

J. is een vriendinnetje van kindje, vorige week nog lunchte ze bij ons, ik zag een meisje die net als anders gezellig babbelde aan de eettafel, en vroeg of ik nog een keer wentelteefjes wilde maken, dat vindt ze zooooo lekkkkkerrrr.
Volgende keer beloof ik haar, ik geniet van haar spontaniteit, ik was niet zo als kind, te verlegen om dit soort dingen te vragen aan de moeder van een vriendinnetje. 

Ik kijk verbaast op van mijn braadworsten, ja braadworsten, het is een geintje dat ik die maak. Manlief heeft namelijk een hele week in Duitsland doorgebracht, en geen bratwurst gegeten, zie hij gisteren aan de lijn.

Dan kan ik maar een ding doen en dat is braadworsten bakken bij thuiskomst, sorry mijn humor.

Het is niet grappig om te horen dat ouders en leeftijdsgenoten van je besluiten om ondanks het feit dat ze hebben besloten kinderen op deze aarde te planten uit elkaar gaan, ik kan daar niet bij, al moet ik zeggen dat in mijn diepste depressies de hoop had dat mijn man mij aan mijn lot overliet.

Ga maar weg, vindt een vrouw die wel goed voor je is, een moeder voor onze dochter die wel functioneert.

In mijn ogen die troebel waren door een mechanisme in mijn hersenen die mij constant vertelde dat ik niks waard was werd dit mijn werkelijkheid, maar niks was minder waar, mijn man bleef van mij houden, soms vraag ik mij weleens af waarom in Gods naam, ik was er toch niet ik was toch die vrouw die er anderhalf jaar door opnames niet was voor haar man en dochter, de vrouw die alles fout deed?

Blijkbaar is niet voor een ieder de onvoorwaardelijke liefde weggelegd, en tja als je de statistieken bekijkt gaan een op de drie huwelijke kapot.

Ik draai de braadworsten om, en luister naar het verhaal van mijn dochter over hoe haar vriendinnetje in tranen in de klas heeft verteld dat haar ouders uit elkaar zijn, ik voel haar verdriet, denk aan haar jongere broer en zusje, wat een ellende op die jonge leeftijd.

Een gebroken gezin, het is heartbreaking news, in mijn keuken.

Als manlief de sleutel omdraait van onze woning, krijgt hij een extra knuffel, en braadworst omdat wij ondanks alle ellende die wij hebben mee moeten maken vooral door mijn gekte, nog bij elkaar zijn.....