Agenda

Wat moet je met zo'n grote agenda?

Ik kijk geïrriteerd op als ik de afspraak noteer.

Wat bedoel je?

Nou, wat moet je met zo'n agenda.

Ik kijk naar het in leer gebundelde boekwerk voor mij, mooi leer zwart met een bruine rug, als ik het dicht sla kan ik het sluiten met een elegante bruine sluiting die altijd ook als het eigenlijk niet past door de hoeveelheid extra toegevoegde papieren toch de inhoud bij elkaar houdt dat noem ik kwaliteit.

Ik kijk haar aan, zij moet mij vertellen hoe het met mij gaat, zij bepaalt mijn leven op dat moment, ik moet haar zien, zo schrijft het protocol voor.

Ik ben namelijk een patiënt die niet de gangbare wegen bewandeld, een die het lef heeft gehad om weg te gaan, tegen hun zin.

De politie stond nog net niet voor de deur toen ik besloot om tegen hun uitdrukkelijke wens in toch het pad te nemen die thuis heten.

Mijn zusje belde mij, Gaab, ik kreeg een of ander psychiater aan de lijn, ze kunnen je niet bereiken of zo, ze vroeg mij of het nodig was om politie inschakelen.

Doe niet zo gek Gaab, bel die mensen gewoon.

Ik ga over stag, mijn zus heeft gelijk, if you can't beat them, don't ever join them, just try to live with the fact that.....

Ik kijk naar het mooie leer, het was ooit eens een cadeau van mijn man, toen wij elkaar niet eens zo lang kende, we voeren met onze eerste bootje naar Hoorn, onze eerste vakantie samen op onze kleine 27 voeter, mijn agenda die ik ooit eens in Parijs had gekocht, eentje van het zelfde formaat, ik hou van groot en overzichtelijk, viel uit elkaar.

In die tijd leefde je nog met papier, alles wat van belang was stopte je in je agenda of Filofax, je mini multomap die in je tas paste, een telefoon was in die tijd nog een telefoon.

Hij kocht voor mijn verjaardag dit mooie exemplaar van leer in dat winkeltje in Hoorn, sinds die tijd gebruik ik deze agenda voor alles, werk, privé, privé en werk.

Ik kan zeggen dat ik er mooie en minder mooie evenementen in heb mogen noteren, van orders die ik binnen haalde voor het bedrijf waar ik werkte tot de dag dat ik mijn miskraam mocht laten curetteren.

Ik sla haar dicht, en kijk naar de vrouw tegenover mij.

Ik begrijp haar niet.

Wat bedoel je?

Nou, zegt ze, die heb je niet echt nodig, die grote agenda...

Pardon?

In jou situatie, bedoel ik....