Verborgen gebreken

Wat er aan de buitenkant mooi uit ziet hoeft niet per definitie te zijn wat het doet voorkomen.

Een mens is als een gebouw, het uiterlijk kan imposant overkomen maar wie kan op het oog vertellen dat de fundatie stevig is?

Daar is grondig onderzoek voor nodig om er achter te komen of de draagkracht wel afdoende is voor het gewichtige wat zichtbaar is.

Het is niet zo dat je bij het zien weet waar je mee te maken krijgt, mijn man dacht bijvoorbeeld een sterke van gewapend beton voorziene dame te trouwen, wist hij veel dat er her en der betonrot roet in het eten ging gooien.

Een geestelijke ziekte is onzichtbaar, niemand ziet aan mij dat ik een gevoeligheid voor gekte heb, als ik het vertel, wat ik niet vaak doe overigens dan staat de verbazing op het gezicht van mijn gesprekspartner te lezen.

Ik weet nog goed dat ik herhaaldelijk tijdens opnames door nieuwe mede patiënten werd gezien als hulpverlener.

Met je vraag moet je bij de verpleging zijn was mijn antwoord standaard.

Ben jij dan niet van de verpleging?, je ziet er zo uh ja …....

Normaal uit?

Eh, ja ben jij echt een patiënt?

Nee ik zit hier voor mijn lol, nou goed.

Ik zie er zo verdomd goed uit, geen hond die een zieke geest achter mij zoekt ik moet zeggen ik vind het prima.

Nu ik weer werk helemaal ik zou er maar eens als een gestoorde uitzien dan weet ik zeker dat ik geen keuken meer verkoop.

Toch vind ik het jammer dat bijvoorbeeld de media als ze aandacht besteden aan het onderwerp psychiatrische patiënten, ze eigenlijk alleen de 'kneusjes' in beeld brengen.

Zoals afgelopen najaar toen de eigen bijdragen een hot item was en er natuurlijk een aantal patiënten hun zegje mochten doen over wat het voor hun inhield voor de camera.

Ik kreeg de indruk dat deze mensen geselecteerd werden op zieligheid, het waren allen mensen die moeilijk uit hun woorden kwamen en een tja, cliché beeld vertoonde van hoe men de patiënt met een geestelijke aandoening graag ziet.

Ik moet zeggen, de psychiatrie hanteert uiterlijk ook als een meetpunt om de gesteldheid van de klant te meten.

Vraag je rapportage op en er staat altijd een stukje over uiterlijke verzorging, bij mij stond er standaard, mevrouw ziet er verzorgt uit.

Ik heb het zelfs gepresteerd om in de separeer nog die noemer te krijgen;

Ondanks dat mevrouw in de separeer zit ziet ze er verzorgt uit.

Dat las ik later terug over die periode waar ik mij weinig van kan herinneren.

Ik heb er wel eens een discussie over gehad met de psychiater die ik nu heb.

Een verzorgt uiterlijk zegt niks was mijn stelling, kom op zeg een ieder die bij de GGZ op bezoek gaat kleed zich toch iets beter dan dat hij of zij zich voelt?

Sterker nog ik pas mijn kleding aan aan die bezoekjes zorg er altijd voor dat ik er neutraal uit zie.

Geen drukke kleding als ik hyper ben geen oude joggingbroek met slobbertrui als ik down ben.

Nee gewoon een spijkerbroek en een neutraal shirt.

Het uiterlijk is geen maatstaf voor het innerlijke welbevinden, net zo goed als je aan een huis niet kan zien hoe de werkelijke bouwkundige gesteldheid van het pand is.

Wat goed gebouwd lijkt te zijn geeft geen garantie voor eeuwige stevigheid, al dacht ik zelf ook dat mijn fundamenten stevig waren niets bleek minder waar.

Mijn betonnen fundament heeft haarscheuren die op het oog niet zichtbaar zijn maar wel degelijk een onzichtbaar verval veroorzaakte.

Uiteindelijk stortte mijn muren een aantal jaar geleden in en hebben wij op het puin een nieuw huis neer gezet waarvan ik mij niet de illusie maak dat het eeuwig zonder scheuren zal blijven bestaan.

Maar goed daarom laat ik mijn pand af en toe bouwkundig controleren en vul de kleine scheurtje op met GGZ cement.