donderdag 18 april 2013

Bootwerker


Ze kwam afgelopen najaar elegant uit het water haar onderwaterschip had nauwelijks aangroei ondanks dat ze een jaar in het water was blijven liggen.
Blijkbaar hebben wij de afgelopen jaren genoeg gewisseld van zoet naar zout water om de verschillende algen die beide types water hebben de das om te doen, of de antifouling werk gewoon goed.

Maar toen, toen werd onze vrees werkelijkheid...
Twee jaar geleden toen we voor het laatst een laag antifouling aanbrachten lieten er al stukken oude antifouling los, maar konden we de plekken nog dicht smeren, al leek het onderwaterschip meer op een koe met vlekken, wat maakt het uit wie ziet dat nou het is het onderwaterschip!
Dit najaar kwam manlief met de trieste mededeling dat er geen redden meer aan was, grote delen van het onderwaterschip lieten los dicht smeren was geen optie meer.
Ze moet kaal, zegt hij met een zucht.
Onze mooie dame moeten wij strippen.
Godverrr, sloerie kan je je kleding niet omhooghouden! Grap ik wrang.
Elke vrije minuut vertrekt manlief naar das boot, schraapt haar niet losgelaten lagen van haar huid, en komt smurfen blauw thuis.
Er mag niet geschuurd worden in de hal waar ze ligt, daar staat de doodstraf op, dus het is handmatig met oplosmiddel de dikke lagen van het resterende en vrij hardnekkige goedje er af schrapen.
Het is een kut klus maar uiteindelijk is alles eraf en kunnen we beginnen met de wederopbouw.

Een paar honderd euro lichter en een paar potten smurrie rijker kunnen wij van start.
We plannen een paar dagen samen, zodat manlief niet het idee heeft dat hij alles alleen moet doen en dat hij niet alleen massage hulp van het thuisfront krijgt maar ook wat fysieke ondersteuning in de zin van smeren, dat doe je samen.

Jezus, dit is toch gewone verf? Zeg ik als we een discussie, of het nu een derde van de hoeveelheid is of drie vierde van het geheel, hebben beslecht en er achter komen dat wij het over het zelfde hebben.
De mengverhouding heb ik het dan over.

Het lijkt wel de farmaceutische industrie, zeg ik als ik begin met het goedje te rollen.
Hoe bedoel je, vraagt manlief aan de andere kant van het schip.
Nou, wie zegt nu dat dit peperdure goedje gaat werken en het onderwaterschip voor weet ik veel hoe veel jaren gaat beschermen tegen de elementen.
En is het wel zo dat dit middel het gaat doen of is het zo dat een goedkoper middel eigenlijk het zelfde kan,of dat je een schip helemaal niet hoeft te behandelen en die aangroei er net zo goed van af gaat zonder deze troep, weten wij dat?
Als we verder rollen hou ik een hele oreade over welke verf het gaat doen of welke pillen echt werken of alleen maar een placebo effect hebben, daar zie ik een vergelijk al is het wel zo dat de werking van een verflaag zichtbaarder is als het wel of niet loslaat dan was het een of geen goed product maar pillen is het niet zo dat als het niet werk er alleen maar meer wordt aangesmeerd?

Halverwege het schip ben ik mijn hersenspinsel kwijt kijk alleen naar het achterschip en het roer wat het einddoel is van deze rol actie, daar werk ik heen als het roer klaar is dan kan de kwast gestreken worden.

Langzaam werken we naar elkaar toe, we rollen en raken elkaar.
O schatje, zeg ik met een hese film stem, het is als de lady en de vagebond, al is het niet een spaghetti sliert die we delen maar wel een lik antifouling...
Ik bekijk zijn groene spetters en ik zie hem kijken naar de mijne.
Er verbind niks zo mooi als een gemeenschappelijk doel, en dat is het vaar klaar maken, de bootwerkers onder ons zullen dit wel herkennen.
En de niet bootwerkers, daarvoor geld elke kutklus heeft zijn charme als je het samen kan doen met mensen waar je van houdt.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten