Uitvaart

Ik moet zeggen het hakt erin, dat koningslied,
geintje...

Kan mij het bommen dat het vol staat met taalfouten, het laat tenminste goed zien hoe ernstig het is gesteld met het niveau van onderwijs in deze taal, die waarschijnlijk de volgende eeuw een soort dialect zal zijn net als het Fries.

Over honderd jaar spreken we allemaal Engels of Spaans of Chinees let maar op, mijn dochter krijgt volgend jaar in groep zeven al Engelse les en kan op de middelbare school kiezen voor tweetalig onderwijs, dus.

Maar goed wat kan mij die kroning wat schelen of dat wanstaltige lied wat een ieder dan moet zingen, ik ga lekker naar de boot die dag klussen, mijzelf onder spetteren met blauwe antifouling in plaats van mijn gezicht rood wit blauw en oranje beschilderen, en mij volgooien met bier omdat prins pils koning krat is geworden.

Ik ga de afgelopen week even mindful weg schilderen, daar ben ik aan toe.

De dood en de crematie van een waardevolle man hakt er in of je wilt of niet, dat moet je verwerken al moet ik zeggen dat het een mooie op zijn Piets geregisseerde tot in de puntjes verzorgde middag was.

Niemand mocht spreken dat wilde hij niet, de meneer van het crematorium had de opdracht gekregen zijn afscheid voor hem te verwoorden en dat deed hij erg goed er was muziek van Mozart en Herman van Veen, met een klein half uurtje stonden we weer buiten.

Ik weet dat hij geen waarde hecht aan lang geleuter, to the point zijn, zaken regelen, en dan de kroeg in, dat is des Piets.

Gaby drink een goede borrel op mijn begrafenis, hoor ik zijn woorden nagalmen in mijn oren als ik een glas wijn van het blad pak in de door hem gekozen kroeg, ik zie zijn kist weer voor mij glimlach als ik zijn olijke gezicht erbij bedenk en een deel van een gedicht wat hij mij stuurde herhaal.

Herinner mij zoals ik was, er blijft niet veel van mij over, slechts een hoopje as.

Het is een reünie, veel van zijn en mijn oud collega's zijn aanwezig het is een weerzien, een herinnering aan een mooie periode toen Piet nog de scepter zwaaide en het leven in de bouwwereld zijn hoogtij kende.

Samen met mijn baas scan ik de ruimte.

We herkennen mensen waar Piet over heeft gesproken en zijn teleurstelling over uit heeft gesproken.
Zijn enige neef die had beloofd terug te komen uit Spanje als Piet terminaal zou worden en het vervolgens niet deed.
Een oud collega die na negen jaar Piet niet gezien te hebben er op stond bij hem langs te komen en verontwaardigd was dat Piet de boot afhield.

En heb je daar niet die zogenaamde vrienden die in goede tijden op kosten van Piet gingen uit eten met hun en kosteloos gebruik maakte van hun vakantiehuis?
Om vervolgens niks meer van zich te laten horen toen het nieuws bekend werd dat hij dood ging?

We nemen nog een slok en spoelen de wrange gedachten weg.

Ik ga de vrouw van Piet even redden, zeg ik tegen mijn baas, als ik de opdringerige collega bij haar zie staan, die een langdradig verhaal tegen haar houdt.
Aan de non-verbaal houding van de vrouw van Piet zie ik dat ze het zat is.

Ik loop naar haar toe en schaar mij keurig achter de opdringerig collega.

Ik heb de vrouw van Piet niet meer gesproken sinds twee weken voor de dood van Piet, maar weet van mijn baas dat Piet mijn SMS jes die ik heb gestuurd na het afscheid nog wel wilde beantwoorden maar niet meer in staat was, ik had hem gezegd bij het afscheid dat ik hem nog wel ging sms en maar dat hij zich niet geroepen hoefde te voelen om ze te beantwoorden.

Ja zij zijn vrouw, toen mijn baas haar aan de lijn had, wil je tegen Gaab zeggen dat Piet nog aan mij heeft gevraagd de sms'jes te beantwoorden namens hem maar dat ik geen flauw idee heb hoe zo'n telefoon werkt.

Ze duikt na een kort afscheid langs de opdringerige collega naar mij toe.

Gaab, hoe gaat het met je zorg je goed voor jezelf? Zegt ze als ze mij omhelst.

Lieverd dat kan ik beter aan jou vragen, zeg ik als ik haar een zoen geef.

Meisje Piet heeft aan je gedacht, zegt ze warm.

Ik geef haar nog een zoen vind het niet gepast om uit te wijden op dit moment.

Zal ik je bellen van de week?

Ja graag, zegt ze als ze in mijn arm knijpt.

De aandacht ging de laatste tijd naar Piet, maar ik zal haar niet vergeten zijn wederhelft, die slechts een letter qua naam verschilt van hem.

Mooi mensen hebben een relatie met mooie mensen.