De jeugd heeft de toekomst

Eigenlijk wil je dat je kind het nog beter krijgt dan jijzelf, maar of dat gaat lukken in deze tijd van economische recessie en vergrijzing, dat valt te betwijfelen.

Eigenlijk vind ik het niet zo erg dat het geld niet meer binnen stroomt en de jeugd eens leert dat the sky niet meer de limit is.

Pas op zijn plaats weten dat de euro niet zo hard meer rolt, en niet alles zomaar te krijgen is.

Mama ik wil in het dijkhuis eten, zegt kindje van de week.

Nee.

Waarom niet?

Weet je wat dat kost?

Weet ik veel, ik heb er gewoon zin in.

Betaal jij dan?

Ja hoor, ik heb veel geld gekregen voor mijn rapport.

Minimaal 80 euro.

Wat!, dat is de helft van mijn spaargeld!

Dat bedoel ik.

We moeten even rustig aan doen met het geld schat, papa is zijn baan kwijt en we weten niet wanneer hij weer een baan krijgt, dus.

Ik moet zeggen dat ik de recessie enigszins misbruik of eigenlijk is dat niet het goede woord ik gebruik het om mijn dochter bewust te maken van het feit dat geld niet altijd in overvloed aanwezig is.

Eat this verwende jeugd die als een scheet dwars zit zich al ziek meldt.

Waar haalt ze dat vandaan, denkt u nu?

Nou de baas heeft zijn dochter in dienst genomen, ze is net in de twintig en heeft een mentaliteit die haar generatie vertegenwoordigd, om op te schieten dus.

Ze meldt zich met een regelmaat ziek, en als ze niet ziek is dan zit ze op de zaak de hele dag met haar telefoon haar vrienden op de hoogte te houden van wat ze allemaal niet doet.

Ik weet niet hoor maar volgens mij hoor je tijdens werk uren te werken, tenminste dat lijkt mij zo daar wordt je voor betaalt, telefoneren en navenante activiteiten doe je in je eigen tijd.

De jeugd heeft de toekomst, nou dat vraag ik mij dus af.

Vandaag lees ik dat steeds meer jongeren de hulp inroepen van de geestelijke gezondheidszorg.

Roepen zij dat in? Waarom?, omdat wij miertjes hebben gecreëerd in plaats van mensen?

Ben je iets te druk dan heb je tegenwoordig ADHD

Kan je je slechter concentreren dan heb je ADD

Sluit je niet helemaal goed aan bij de groep, dan heb je last van een vorm van autisme.

Alles wordt in hokjes geplaatst, men heeft een ongezonde grip op het buiten gangbare gekregen en er een diagnose aan gehangen, dankzij de steeds grotere macht die een obscuur artsen volkje heeft gekregen ondersteund door de farmaceutische industrie.

De DSM IV het handboek van de psychiatrie heeft er voor gezorgd dat er een ongekende groei van psychiatrische diagnoses is gekomen bij mensen die een halve eeuw geleden gewoon als iets drukker, iets minder intelligent en iets minder sociaal werden gezien.

Nee nu hebben ze een aandoening en stroomt de WAJONG vol met mensen met een etiket die niet verder kijken dan een diagnose en onze welvaart staat vervloeken en omarmen omdat ze ziek mogen en moeten zijn volgens dit boekje.

Doe eens normaal man, dat zouden we iets vaker moeten zeggen.

Ik las ooit eens een stukje van een man die in zijn studenten tijd een psychose kreeg en in een psychiatrisch ziekenhuis in de isoleer belande, wat hem hielp was niet de medicijnen maar een vriend die zei dat hij even normaal moest doen.

Het bracht hem weer op aarde.

Hij maakte zijn studie af en schreef en boek over zijn ervaring, basta.

Ik schrijf een blog over mijn ervaring en vraag mij af waarom ik nog schrijf over een aandoening waar ik relatief weinig last meer van heb omdat ik voor mijzelf heb gekeken hoe ik met een gevoeligheid om kan leren gaan, het etiket ziek heb losgelaten en mijn leven heb aangepast.

Ik voel me jong en herboren ik ben de jeugd en ik heb de toekomst, ik werk eraan.

Mmm, nu ik het zo schrijf, dat klinkt goed, en zo gek nog niet.