vrijdag 19 juli 2013

Champagne over de schutting




Na vele jaren kan je de balans opmaken, vele van mijn lotgenoten vertellen mij dat ze veel vrienden zijn verloren, en dan denk ik in hoe verre waren het dan je vrienden.
Ik maak een onderscheidt tussen vrienden, echte vrienden, kennissen en vage kennissen.
Wat is de definitie van een echte vriend wat is de definitie van een kennis en wat valt er überhaupt, te definiëren op dit gebied.
Er is geen maatstaf voor een ieder heeft zijn eigen invulling in het gewone leven maar ook in het leven wat een tijd lang verguld was van tegenslagen.
Wie was er voor je en wie is er nu voor je.
Ik heb een schoonmoeder en dus een echtgenoot die heel wat tegenslagen hebben gehad, zijn vader liet het leven op een vervelende manier, liet zijn familie achter met een blamage waar het Gooi jaren over sprak.
De vrienden van toe het goed met hen ging dropen stuk voor stuk af, er viel niks meer te halen, de rijkdom was niet meer op het niveau waar zij van konden profiteren.
Echte vrienden dus..........

Manlief en familie bouwde uit de brokstukken hun bestaan weer op met de vrienden die ze op een hand konden tellen.
Het leven ging door hij trouwde met mij, een op het oog stabiele vrouw die hem hielp om te gaan met het verlies van zijn vader en het verlies van alles waar zijn vader voor stond maar wat in een klap weg was gevaagd.

En ze leefde nog lang en gelukkig......

Dat deden ze zeker, niet.

In de jaren ontwikkelde ik een ziekte die sluimerend aanwezig was en tot volle uiting kwam toen alles stabiel leek in ons leven, huisje boompje, kindje, crisis....

We woonde net in een nieuwbouwwijk, we leerde onze nieuwe buren kennen bij een uitleg avond voor kopers die de project ontwikkelaar had georganiseerd.
Bij aankomst meldde wij ons bij de balie, achter ons stonden een kaal geschoren man en een hoogblonde dame met te veel make-up.
Ik kijk zijdelings naar ze, en hoop dat ze bij de verkeerde zaal staan te wachten.
Als wij onze naam doorgeven en ons bouw nummer noemen, hoor ik haar in plat Amsterdams zeggen; o wat leuk dan zijn jullie onze buren!

Met een smile die past in een tandpasta reclame begroeten wij onze nieuwe buren, leuk!
Vrienden kies je buren krijg je, het is net familie in die zin.

In den beginnen deden wij onze best, niet alleen met hen maar ook met de rest van de buurt, ik was voorzitter van ons stukje nieuwbouwwijk, we hielden vergaderingen deelde onze bevindingen met de buurtjes en de buurt, brachten de hele bouw tot een happy end en borrelde in het begin vaak met elkaar, gezellig we leken wel vrienden.....

Totdat Gaab gek werd, en de afstand immens groot werd, niet dat men het recht in mijn bek zegt hoor, dat is niet netjes.
Maar ja die Gaab die nette vrouw die nota bene de voorzitter was!
Die is compleet van het padje af, ze is opgenomen, ze is gek!
De buurtje hebben nog wel netjes onze dochter een paar dagen opgevangen na school de eerste dagen na een crisis, maar daarna was het over.
Terwijl ik in het ziekenhuis verbleef en mijn man met hulp van familie kindje opving, ging de buurt gezellig met elkaar naar het strand en ondernam dingen, er is nooit iemand geweest die dacht hé laten we die twee ook eens meevragen, die twee die thuis zitten in het weekend terwijl hun moeder/vrouw is opgenomen.
Nee dat was te ingewikkeld voor ze dan hoorde ze misschien dingen die hun vrolijkheid zouden kunnen beschadigen.

Ik hoor wel eens dat mensen vrienden verliezen door tegenslagen of ziekte, ik ben geen vrienden verloren al mijn oude vrienden zijn nog steeds mijn vrienden, maar de buren en buurtbewoners?
Dat is een ander verhaal, die hebben besloten nadat Gaab gek werd het best wel eng is om haar en haar familie uit te nodigen voor buurt gezellig heden.

Als manlief thuiskomt en onze dochter en hondje bij mijn ouders logeren omdat het vakantie is is het een drukte van belang bij de buren, de buurvrouw is jarig, ze had gisteren verteld dat ze het morgen druk heeft maar ik had even niet de link gelegd met het feit dat ze misschien jarig kon zijn.

Al ik thuis kom hoor ik haar haar familie in de tuin. In plat Amsterdams wordt een ieder uit de familie en vriendenkring besproken.
Hier pa, een lekker bord nasi, hoor ik de buurvrouw zeggen.
O, oké dat bedoelde ze dus met dat ze 's avonds nog nasi moest maken.
De buurvrouw is jarig, ik hoor het door de schutting herken wat stemmen van buurtgenoten.
Wij worden niet meer uitgenodigd voor feestjes in de buurt dat komt ook omdat wij zelf nooit feestjes geven, en wij dus het stempel hebben die, die houden daar niet van en ja zij, zij is niet helemaal lekker dus uh dan nodigen we ze maar niet uit.

Ik krijg heel veel zin om mijn buurtbewoners even een ongemakkelijk moment te bezorgen, zeg ik tegen manlief.
Gaab doe normaal, zegt hij, ik ga naar bed ik heb morgen een belangrijke afspraak.
Ik pak een fles champagne en een stoel die ik bij de schutting zet, klim er op en kijk net zo lang in de tuin van de buren tot meerdere mensen elkaar ongemakkelijk aanstoten, buurtbewoners vooral, er val een stilte in de tuin.
Hé buuf, zeg ik vrolijk, gefeliciteerd!
Ongemakkelijk neemt ze de fles aan en bedankt.
Voordat ze überhaupt een verlate uitnodiging kan uitspreken vraag ik haar vriendelijk of ze rekening wil houden met mensen die echt vroeg op moeten, en wens haar een fijne avond.

Buren het zijn beste mensen maar geen vrienden, we hebben niks gemeen, wat er is gebeurd dat vinden ze nog steeds best wel eng, mijn echte vrienden stappen daar gelukkig over heen.
Eigenlijk hebben wij best wel een goede verstandhouding met de buren, ze zijn er voor de plantjes en de post tijdens vakanties, dat moet je koesteren dus gooi ik af en toe een fles Moët over de schutting gewoon omdat dat normaal is......




1 opmerking:

  1. Prachtig stukje en zo herkenbaar. Ja, buren die schichtig weg kijken als ik er aan kom en dan al die roddels!!!! Nadat mijn vriend werd meegenomen had ik mijn manager van mijn werk aan de telefoon. Hij zei tegen mij: je gaat straks de deur uit, je hoofd recht op en je kijkt ze aan. Hij heeft/had gelijk. Maar niet alleen buren, ik merk het ook bij mijn en zijn familie die niet weten hoe ze met deze situatie om moeten gaan. Pijnlijk.

    Ps. bedankt voor je reactie! een schot in de roos, opmerkelijk is dat alleen een "kenner" in deze woorden je zoiets moois toewenst.

    BeantwoordenVerwijderen