dinsdag 12 augustus 2014

Wie-Fie



Nee niet fout gespeld, ik bedoel natuurlijk Wi-Fi, Wireless Fidelity het draad loze vertrouwen wat wij hebben in dit systeem.

Zeg nou eerlijk, kan u nog zonder?
Nee, nou ja een paar dagen als u met vakantie bent, want ach dan weet men dat u met vakantie bent dus zal men er begrip voor hebben dat u even niet online bent.

Even dan want een dag niet online zijn is een dag niet geleefd, wie kan er nog zonder, we bekijken elkaar virtueel tegenwoordig, ook ik moedig mijn schoonmoeder aan om op facebook te gaan, want dan kan ze de vakantie kliekjes zien omdat ze tegenwoordig niet meer per foto rol naar de foto winkel gaan om op foto papier gedrukt te worden, weet u nog die tijd?
Het rolletje in het toestel plaatsen, om vervolgens te hopen dat het geen geschoten niet de herinnering mis?
Nee nu is het anders, de telefoon maakt een hoop overbodig dat is ons het bestaan,  de moderne techniek, waar je ook bent er is altijd wel een verbinding met het onzichtbare netwerk wat ons in deze dagen verbind, slechts een klein apparaatje verbind ons met de hele wereld, waar gaan we heen, je hoeft het niet te zeggen slechts een paar knoppen bedienen en het spreekt voor je.

We Free, of Wie Fie, is het een bevrijding of maakt het ons leven.
Ik vroeg het me al enige tijd af.

En toen kwam de dag dat wij van kabel over gingen naar glasvezel, niet zonder problemen natuurlijk, het is simpel zegt de beschrijving, maar de praktijk leer dat hetgeen geschreven is niet werkt, dag internet, voor een aantal dagen dan.

Met Fie bedoel ik overigens vie,
leven, wij leven het Franse woord voor leven dan.

In dit over geautomatiseerde leven is het nog mogelijk om zonder te leven?
Nee bijna niet, zo ben ik afhankelijk van de computer om mijn updates op werkgebied aan de uitkerende instantie te melden.
Ik als, tegenwoordig, werkzoekende moet elke maand digitaal inloggen om mijn status bij te werken, of terwijl mijn sollicitaties door te geven.
Geen Wifi, geen contact geen geld.

Gelukkig zitten we nog niet halverwege de maand dus ik heb even de tijd, maar dan nog de beklemming van het gemis van dit draadloos interactieve onderdeel van ons dagelijks leven werd mij zichtbaar toen ik vanmiddag naar de wolken keek en naar de winkel moest, komt er regen of niet?
Even kijken op buienradar...
O, nee ik heb geen Wi-Fi.
Fuck.

Onzin, kijk gewoon naar het weer en bedenk je dat je nat kan worden, hé het is living in the fast lane!
Spannend!
Of bedenk je dat het klinkklare onzin is dat je überhaupt zo afhankelijk bent geworden van een stukje technologie die tien jaar gelden nog niet de helft aan informatie gaf die je nu hebt, is het niet zo dat je kan vertrouwen op je eigen instinct?
De pulp die ik bijna als een onmisbaar onderdeel van mijn leven ben gaan waarderen is het iets wat ik overschat?

Ja eigenlijk wel, als ik een paar dagen zonder zit bedenk ik mij hoe het vroeger ging als je wat echt moet weten pak je de telefoon, en voor de rest wat maakt het uit wat het weer doet of je vrienden op facebook te melden hebben, als het er echt op aan komt dan komt de informatie echt wel binnen en soms denk ik wel eens dat het beter is als er een paar dagen tussen zit.
We Free, Wie Fie, ook zonder Wi-Fi uiteindelijk kom je hetgeen belangrijk is toch te weten.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten