Geschiedenis schrijven

Ik vraag mij wel eens af wat de ene mens onderscheid van de andere, een hele simpele vraag toch?

Waarom ziet de ene mens de spotlight en de andere een schaduw, of is het zo dat de meeste mensen niet geïnteresseerd zijn in het felle licht en het aardse bestaan ondergaan omdat het nu eenmaal zo is, wat maakt dat de ene mens geschiedenis schrijft, en de meerderheid gewoon het leven leidt.

Waarom willen mensen in de geschiedenisboeken verdwijnen terwijl ze weten dat het leven ansicht, daar niet beter door wordt, de meeste moeten offers brengen om het podium te betreden, een deel van zichzelf verliezen of inleveren om een deel van de geschiedenis te zijn, ik noem een koningshuis, en dan niet de hoog geborene, maar de aanhang die de keuze heeft om dit niet te doen.

Als ik vanavond met mijn dochter sta te hockeyen in onze keuken, bedenk ik mij dat zij een grootheid kan worden, dat ook ik probeer het beste uit haar te halen, maar waarom?

In deze helse keuken die het leven heet, probeert een ieder het beste uit het leven te halen, ongeacht wie je bent, is het niet zo dat wij allen een hang hebben naar erkenning?

Willen wij niet allen geschiedenis schrijven?

Nu kan ik een comfortabel stukje schrijven over het feit dat wij allen een stukje bijdragen enz. enz.

Dat is makkelijk, en ik moet zeggen ook een uitdaging omdat wij met z'n allen gewoon een klein stukje zijn van de evolutie die de mensheid is.

Spelende wijs leer ik mijn kindje wat het belang is van het leren omgaan met iets wat simpel lijkt maar net zo lastig is als het hoe en wat, het leven.

Ik speel met haar het zogenaamde tik tak basis hockey spel, speel de bal naar elkaar en probeer steeds sneller de bal naar elkaar te spelen, focus je op de bal en speel elkaar aan zodat het balletje in het spel blijft.

Tik tak

Geweldig mama!, roept kindje, zullen wij dit vaker doen? Zegt kindje als de bal uiteindelijk onder de tafel weg rolt.

Ja schat als jij dit leuk vindt, zeg ik haar als ik haar sommeer om haar bed te gaan,

Ondertussen vraag ik mij af , moet ik doorgaan en mijn kind klaar stomen voor een carrière in de top sport, met alle aderlatingen en ontberingen die daar bij horen.

Zeg nou eerlijk, de weg van meisjes D4 van een kleine kneuter club in het midden van dit land naar de top, hoe realistisch is dat.

Nee, als zij geschiedenis wil schrijven dan moet ze net als al die andere het toch echt zelf doen.

De kleine kroniek die je schrijft in een globaal dat is iets wat een ieder schrijft, iets van ons allen ook al is het meeste ongelezen.

Dat is geschiedenis schrijven.