donderdag 18 september 2014

Het perfecte gebit



Vanaf kleins af aan wist ik als dat ze een kleine dwarsligger was, haar gebit dan voor de rest is het een lief kind die haar best doet op school en lief is voor zover een kind dat kan zijn.

Van kinds af aan presteert ze het haar onderkaak niet recht onder haar boven kaak te plaatsen, ik maak er mij haar hele leven al zorgen over en heb elke tandarts die ze heeft gehad in de loop van haar korte leven er op attent gemaakt.

Het komt wel goed verzekerde zij mij, als ze uitgewisseld is dan maken wij het mooi, en die tijd is nu gekomen, haar scheve bekkie wordt verbouwd, dat kan men tegenwoordig.

De wereld is mooi en bijna perfect, nog even en dan elimineren wij alles wat niet aan dat beeld voldoet, het is nu al zo dat je een feut met down kan laten weghalen, in de toekomst als het gen voor gekheid in jou kleine feut zit kan je het ook rechtmatig weg laten halen en hé misschien is het zelfs zo dat je een kind met een aanleg voor een krom gebit ook niet meer hoeft te dragen, want het is de perfecte wereld die wij allen nastreven.

Dat zou toch geweldig zijn als wij zover kunnen komen dat wij een foutloos nageslacht kunnen produceren?

Ik kijk naar Jan Jaap van der Wal een cabaretier met een hazenlip, ze hebben hem opgelapt maar ondanks dat hoor je aan zijn spraak dat er ergens iets niet goed is gegaan in zijn foetale fase, moeder natuur is vergeten zijn gehemelte aan te leggen, maakt dat hem anders?
Ja
Had zijn moeder hem niet geboren moeten laten worden als ze de wetenschap had dat haar kind niet perfect was?
…........

Dan was onze wereld een stuk armer.
Perfect maar armer.

Ik kijk naar de gips afdruk van het onregelmatige gebit van mijn dochter als deze overdenkingen mijn hersenen bedienen van de gedachte dat het in de toekomst allemaal gaat veranderen, dat er geen plek meer is voor mensen die afwijken van hetgeen bestempelt wordt als normaal, want daar daar wij heen.

Morgen kijk ik weer met veel plezier naar down voor dummies, en volgende week ga ik met mijn dochter naar de tanden beul om haar enigszins een recht gebit aan te laten meten, omdat mijn dochter nu nog als dochter van een gestoorde moeder, met een scheef gebit, het levenslicht mag zien maar wie weet of dat over honderd jaar nog zo is..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten