Was het niet mijn nieuwsgierigheid die
wel eens wilde weten in hoeverre het taboe rond een psychische ziekte
in deze eeuw nog actueel is?
Ja.
Had ik de stomme hoop dat onder mijn
vrienden en kennissenkring dit minder het geval zou zijn omdat ze mij
naar mijn weten toch als redelijk normaal mens beschouwen, maar ook
weten hoe gevaarlijk een psychische aandoening kan zijn?
Ja
Was het dom van mij om te denken dat
mensen zich willen inzetten voor een goed doel wat meer slachtoffers
eist dan er mensen op de wereld zijn die aan de ziekte ALS lijden?
Ja dat was heel dom van mij of naïef,
ik kan niet kiezen tussen die twee.
Soms denk ik wel eens door open te zijn
over mijn aandoening dat er meer begrip komt voor mensen als ik, en
natuurlijk is het zo dat mensen geïnteresseerd zijn in hoe het nu
met mij gaat, omdat ze mij kennen, en ik voor hen een bekende ben met
een psychische aandoening.
Maar naar het blijkt is het zo dat het
medeleven niet verder gaat dan voor de persoon in de directe
omgeving, openlijk steun betuigen of een goed doel ondersteunen wat
veel meer slachtoffers maakt dan ALS dat gaat mensen te ver.
Helaas.
Eigenlijk is het simpel, ik daag een
ieder uit voor de pole challange, en aangezien bijna niemand durft te
reageren ga ik er vanuit dat u allen stort op de rekening van;
113 online
NL 40 RABO 0136 0505 65
Bedankt.
... dus ik ben 'bijna niemand'... mooi is dat!
BeantwoordenVerwijderenMensen tegen ALS doen niet mee vanwege de ziekte maar vanwege de emmer ijswater waardoor ze zo ontzéttend leuk de aandacht op zichzelf kunnen vestigen (5 seconden roem).
BeantwoordenVerwijderenMisschien kun je dezelfde soort aandacht voor bipolariteit trekken door mensen bungee te laten jumpen op de Dam om aandacht en fondsen te verkrijgen voor bipolariteit. Bungee jumpen doet een beetje aan zelfmoord denken.
Hartelijke groet, Leo