woensdag 13 februari 2013

Gehaktbal





Soms doe je dingen die je niet voor mogelijk houdt, soms neem je een stap op een donker en onbekend pad waarbij je geen tomtom hebt.

Het onbekende en onzekere het niet weten of er licht aan het eind van de tunnel is, en ik zou nu nog meer clichés kunnen noemen maar mijn punt lijkt mij duidelijk.
Wegen nemen, dingen uitproberen die onbekend zijn.

Als roze gekleurde hersenen kijkt het mij aan vanuit de verpakking.
Kom maarrrr Gaab, daagt het mij uit, doe maar simpel roerbak mij maar, dat ken je dat is het bekende pad die jij normaliter bewandeld.
Ik aarzel, kijk naar de uien en winterpenen die klaar staan om gekookt te worden.
Nee hoor, speek ik het door de molen gedraaid hoopje vlees toe dat zich voordoet als rundvlees maar als ik het nieuws moet geloven net zo goed paarden of ezel vlees kan zijn.
Ik maak gehakt van je!
O nee dat ben je al.
Maar ik ga je wel mores leren, mijn mores het dat is iets wat de gemiddelde huisvrouw al jaren maakt, ik ga mijn ultieme kook uitdaging aan en ik vorm je tot het meest bekende stukje gehakt die in dit land meestal op woensdag gegeten wordt.
Je wordt rond en sappig want ik heb Jonnie Boer ingeschakeld, de chef-kok van de Librije, en die die weet hoe ik jou te grazen moet nemen, ik laat zijn recept voor een heerlijke Hollandse bal op jou los, eat this!

Zoals u misschien weet ben ik een liefhebber van koken, heb dan ook een baan waarbij ik keukens ontwerp voor mijn medemens, en sta ik in mijn vrije tijd met veel plezier achter de kachel, het is geen straf.
Vorig jaar rond deze tijd hield ik de Surinaamse weken in mijn keuken, en ben ik met het kookboek van Ramon Beuk in de hand alle recepten gaan maken die mijn moeder maakt maar op de een of ander manier niet kan uitspellen voor mij, we hebben genoten en inmiddels maak ik zijn recepten met een eigen twist, niks zo leuk als een eigen interpretatie geven aan een recept van een ander.

Het is een uitdaging koken, of je je nu waagt aan een onbekende exotische keuken of zoals in mijn geval aan de Hollandse keuken.
Ik vind dat kindje deze keuken ook moet leren eten, natuurlijk krijgt ze het voorgeschoteld als ze bij de moeder van manlief is, maar dat is een paar keer per jaar.
Het werd eens tijd dat ik haar alle gangbare Nederlandse gerechten voorschotel.
Het werden de Hollandse weken, te beginnen met hachee met aardappelpuree en rode kool met appeltjes.....
Heerlijk vond kindje het.
Slavink met bloemkool met een sausje.....
Heerlijk vond kindje het.
Oké het kind is geen moeilijke eter en haar lieveling gerecht blijft gelukkig roti kip.
Ik geloof dat ik zelf meer moeite had met deze gerechten.
Hoe maak je dit lekker hoe doe je dat en hoe maak je eigenlijk een ordinaire gehaktbal met jus?
Ik moet er toch eens aan geloven ik ben iemand die de Hollandse keuken geen warm hart toe draagt. Ik wok liever met veel verse kruiden dan dat ik een sausje maakt uit een pakje om groente smakelijk te maken.
En dan het vlees, braden met veel vet er vocht bij gooien om een vette jus te maken?
Gadverrrr...

Als ik met mijn kar door de plaatselijke super loop kan ik de verleiding niet weerstaan het zijn in mijn hoofd de Hollandse weken en wat zie ik daar?
Hutspot groenten is in de aanbieding, naast de hachee heb ik nog nooit in mijn leven hutspot gemaakt.
Dit is echt oer Hollandse eten in mijn ogen, mijn opa aan mijn vaders kant, dus een echte Hollander had er geen goed woord voor over, varkensvoer noemde hij het hij verafschuwde het.
Als een echte Hollander het niet te vreten vind dan moet ik het toch eens proberen......
Ik kijk met een grijns naar de zak uien en wortelen, dit is de vlag op mijn Hollandse weken het ultieme Nederlandse voer en een uitdaging voor mij om daar wat van te maken.
Er hoort klapstuk met jus bij lees ik op internet maar ik heb geen tijd om vlees nog een paar uur te laten stoven.
Wat eet ik er bij wat is de kroon op mijn hoofdstuk Hollandse keuken.
Er is een uitdaging die ik nog niet ben aangegaan en dat is het ultieme stukje Hollands vlees verwerking, de grandeur die bij deze afsluiting hoort.
DE BAL.

Ik draai er omheen wil het eigenlijk niet maken maar zie uiteindelijk toch de uitdaging, en de wens van manlief om dit eens thuis te eten, dit ronde bruine in mijn ogen saai stukje vlees.
Twee vliegen in een klap.
Met dank aan Jonnie draait het uit op een verbazingwekkende bijzonder smakelijke bal.
Rondom gelukkig verbaster ik inmiddels zijn basis recept naar meer exotische varianten van de oer Hollandse bal.
Want hé Hollandse eten is best oké maar ik hou vooral van variatie.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten