Werkelijkheid

Doe je zondag mee? piept het sms berichtje op mijn bejaarde mobiele telefoon.

Ik bel haar meteen op.

Ja, ik ben er zondag bij, hou maar een plekje warm op de bank, ik heb de conditie van een zeekoe op sterkwater maar teken mij maar in voor deze wedstrijd.

Hoe gaat het met je?, hoor ik een bezorgde stem aan de andere kant van de lijn zeggen.

Minder, maar dat is nu eenmaal zo.

Dat dacht ik al, ik zie je niet meer zoveel op de club.

Maar zondag zal ik er zijn in mijn beste staat van ontbinding, beloof ik haar.

Wat een schatten van mensen heb ik toch leren kennen op dit clubje wat niet verder komt dan de eerste klasse in de landelijke competitie waar dames op leeftijd op zondag ochtend met liefde een balletje spelen, waar je gewoon kan vertellen dat je een kutziekte hebt.

Maar dat ter zijde, er is mij met name door mijn meest trouwe lezer met een regelmaat voor de voeten gegooid dat ik nogal superieur overkom ik, ik ben een bijna foutloos persoon die ondanks de diagnose een succesvol leven heeft, en dat heb ik ook;

koophuis, drie auto's voor de deur en een zeiljacht in de haven.

Werkelijkheid, dat is het zeker, net zo goed als dat ik weer werk.

Maar soms zou ik het werkelijk willen uitschreeuwen van ellende, dan zou ik met liefde wensen dat de crisisdienst mij even komt ophalen, mijn vingers tintelen als ik ze weerhoudt om een kut mail over hoe het gaat naar de psychiater te sturen, help!, het is mij te veel, doe wat, het maakt mij niet uit wat als ik maar even rust kan hebben.

Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik in mijn pre-staat-van-ontbinding een nummer heb wat mij verbind met een nuchterheid die ik een ieder als in mijn geval zou gunnen.

Aan de andere kant van de lijn die over heel wat bergen gaat maar zo vlak is als onze nederige land zit iemand die mij kent, en alle facetten van mijn leven.

Iemand die op acht jaar na van ons leven,met mij mee heeft beleefd.

Hé Gaab hoe gaat i?

Kut, zeg ik met een dikke stem, de tranen van het verlies van mijn werkelijkheid kan ik bij haar kwijt, ze verstaat de kunst om mij in het hier en nu te blijven trekken, tussen de tranen door kan ik met haar lachen om het bizarre fenomeen die gekheid heet.

Kan je de gekheid wederkeren naar de werkelijkheid?

Het blijft een beproeving en ik moet eerlijk zijn het is geen feest om elke keer weer de strijd aan te moeten gaan met een stukje vreemde werkelijkheid wat in mij zit.

De energie vreter die een conditie aanspreekt die je liever op een hockeyveld zou uitleven, gewoon omdat dat veel leuker is, dat is een bijna dagelijks iets waar ik mee geconfronteerd wordt.

Vanmiddag ben ik maar een paar club hockey sokken gaan kopen, die met het embleem van de club erop.

Vorig seizoen droeg ik mijn oude witte sokken die bij mijn oude club de uit-sokken waren, het waren embleem loze jongens die de tand des tijds redelijk hadden doorstaan maar wel enige gaten begonnen te vertonen en meer grijs waren dan wit.

Werkelijk Gaab dat kan toch echt niet meer, met een focus op het hier en nu trok ik naar de winkel die de kousen van mij huidige club verkoopt.

Het was een waas voor mij, waarin ik nog wat leuke sokken voor kindje uit het rek trok en ach een nieuw bitje kan ze ook nog wel gebruiken.

Met moeite sleur ik mijn dikke Volvo uit de te krappe parkeerplaats en rij met mijn overwinning naar huis.

Het is mij gelukt, ik heb ze en ga mijn eerste wedstrijd van dit seizoen spelen met echte club kousen.

Joepie!, denk ik cynisch, wat een overwinning.

Ik heb mensen wel eens horen klagen over de ziekte en het feit dat ze geen geld hebben doordat ze ziek zijn als ze wel geld hadden, dan was hun leven zeker meer de moeite waard geweest!

Volgens mij maakt het geen reet uit geen geld of wel geld, die ziekte is echt niet makkelijker als je wat centen hebt kan ik uit ervaring vertellen, materiële dingen bezitten is geen garantie voor een beter leven dat is iets wat daar niet in te vinden is.

Soms is het van wezenlijk belang om je werkelijkheid in suffe details te zoeken.

Soms is het zoeken naar het hier en nu simpeler dan je denkt en ligt het hier en nu dichter bij je werkelijkheid dan je zou denken.

Of ik het ga winnen van de ontregeling? Dat hangt niet af van mijn financiële situatie.

Dat zie ik zondag wel in een partijtje hier en nu. Het is een eerste stap voor het verdere terug vinden van mijn werkelijkheid.

Het wordt weer eens hard werken aan de werkelijkheid.