Denken

Zo heb ik even zin op wat uit te balken, meestal schrijf ik overdenkingen op mijn blog en schrijfsels waar ik redelijk over nadenk gewoon omdat het voor mij een manier is om mijn gedachte te ordenen.

Ik praat veel, ik schrijf veel meer dan dat ik blog of uitspreek naar mijn medemens, en mensen die dit lezen en mij kennen denken dan, nog meer?

Ja mensen nog veel meer.

Het is een hyper actieve boel in mijn hersenen ik heb een continue gedachtestroom, dat kan je beschouwen als vermoeiend en dat zou het ook kunnen zijn als je de rest van de wereld erbij moet nemen, en dat is dus iets wat ik niet meer doe ik heb geleerd selectief om te gaan met de hoeveelheid informatie die mij prikkelt.

Denken is een van de mooiste dingen die de mens kan overkomen, de mogelijkheid om linken te leggen voor jezelf het creatief bezig zijn met je brein.

Denken het is heerlijk ook al heb ik periodes meegemaakt in mijn leven dat het denken in een dusdanig tempo ging dat ik er letterlijk gek van werd.

Medicijnen hebben destijds het heftige proces gestopt, medicijnen als in onderhoud medicatie zorgde er helaas voor dat het denkproces waar ik eerlijk gezegd dol op ben niet meer voorkwam.

En dan, wat is er verder nog in het leven als je je hele leven gewend bent over alles na te denken en creatief met je gedachte om te gaan..

Niet dat ik een of ander wijsgeer ben of filosoof , mijn denken is brood nodig omdat het een onderdeel van mij is en dat was iets wat niet meer bestond, dat was beter voor mij vond men.

Ik kan je een ding vertellen daar werd ik dood ongelukkig van.

Ooit hebben mijn vader en ik aan de hand van een artikel in de Vrij Nederland ruim twintig jaar geleden een discussie gehad over denkers en doeners, je kan mensen indelen in deze groepen al klinkt dit zwart wit en is er een grote nuance of overlapping tussen deze twee groepen.

De denker al lijkt hij minder productief dan de doener is net zo hard nodig.

O ik zie dat ik weer aan het denken ben en daar over schrijf, ik wilde eigenlijk een kul stukje schrijven over het feit dat ik vandaag een heerlijke hockey wedstrijd heb gespeeld en gisteren met mijn dochter de tuin onder handen heb genomen.

Ik kan je vertellen ik ben geen doener ik heb eerst weken over de indeling van mijn tuin nagedacht voordat ik tot actie kwam.

Met zorg en weloverwogen heb ik de plantjes gekocht bij het tuincentrum om er vervolgens achter te komen dat het uitrekenen van het aantal buxus plantjes op papier niet overeenkomt met de werkelijkheid, terug naar het tuincentrum.

Vanmorgen heb ik een partijtje hockey gespeeld waarbij je denken en doen erg goed kan combineren, het is een technisch, tactisch een fysiek en conditioneel spel, als je alle facetten beter beheerst dan je tegenstander dan win je, het werd 1-1.

Een leven is een combinatie van denken en doen, het zoeken van een balans, denk ik als ik een stukje op mijn blog doe.