vrijdag 8 maart 2013

Het aardse bestaan



Ik heb eens zin om ouderwets te ouwehoeren over de zin van het bestaan, deze materiële wereld en het feit dat mocht je er in geloven je je bezittingen niet mee kan nemen naar het hiernamaals.

Is Gaab dan een rasechte moralist geworden?
Nee hoor, ze heeft gewoon zin om een stom verhaaltje te typen als rustpuntje in een drukke week.
Een stukje over dromen en nachtmerries, over bezit en de betrekkelijkheid er van.

Hoe komt ze daar op denkt u nu, simpel het krijgen van een nieuwe telefoon is genoeg aanleiding om over heel veel dingen na te denken zelfs dingen als de zin en onzin van het bestaan.
Ja het gaat diep....

Heeft u zich weleens gerealiseerd waarom wij bestaan, nee?
Nou ik wel en de conclusie, die van mij dan, is heel simpel.
We leven slechts voor een ding en dat is het in stand houden van ons ras en het veiligstellen van ons ras voor de toekomst door ons voort te planten.
Klaar.

We zijn niet anders dan de rest van het leven op deze planeet dat precies het zelfde doet met als enig verschil dat wij goed op weg zijn om het leven voor de rest van de aardbewoners te verknallen, en nee ik ben geen groen links tutje,ik ben gewoon niet blind.

Het aardse bestaan is betrekkelijk, je wordt geboren en je gaat een keer dood, en wat je daar tussen doet dat is deels aan jou om dat te bepalen, niet meer niet minder.

Dankzij of meer omdat, ik slecht slaap denk ik veel na over dit soort dingen en andere suffe dingen, dat vooral.
Als ik slaap dan droom ik vaak vreemde dromen, soms levensecht en vraag ik mij bij het ontwaken wel eens af of ik het echt heb meegemaakt of dat het een droom was.

Zo heb ik in een droom wel eens per ongeluk mevrouw de psychiater plat gereden in een parkeergarage tijdens het achteruit uit parkeren......
Loop dan ook niet ongezien achter mijn auto langs trut!
Dacht ik toen ik wakker schrok.
En nu niet deze droom gaan analyseren, mijn relatie met mevrouw de psychiater is redelijk voor zover je een relatie wilt hebben met dit volk dan.
Ik schrok er zelf van dat ik deze droom had, dus....

Gisteren droomde ik dat ik mijn nieuwe telefoon kreeg en bleek het een aftands apparaatje te zijn uit de vorige eeuw.
Wie droom er nu over een telefoon? Dacht ik bij het ontwaken, die is echt gek!
Ik moet zeggen ik had mij best verheugt op het nieuwe toestel en reed fluitend naar mijn werk waar het kleine witte apparaatje inderdaad op mijn bureau op mij lag te wachten.
Gaaaaaf, eindelijk kan ik meedoen met de moderne wereld, dacht ik toen ik het oppakte.
Hoe het werkt geen idee, ja het heeft iets weg van de ipad die snap ik wel inmiddels, en manlief heeft ook z'on kreng dus ik kende het een beetje.
Geef maar hier!
Zegt kindje als ik haar mijn nieuwe toestel laat zien.
Onze negenjarige dochter weet mij precies te vertellen hoe het werkt, en weet vooral hoe je haar lievelingsspelletje uit de app-store moet halen.

De lol van het bedenken dat ik een nieuwe telefoon kreeg was overigens groter dan toen ik het apparaatje daadwerkelijk in mijn bezit kreeg.
Ik ben niet zo hip, niet iemand die het nieuwste van het nieuwste moet hebben.
Met de mode doe ik ook niet mee ik ben meer functioneel ingesteld en draag kleding omdat je nu eenmaal niet naakt mag rondlopen, heb een nieuwe telefoon omdat ik niet te whats appen ben en dat doet iedereen tegenwoordig enz. enz.

Ik moet elke keer als ik het apparaatje in mijn handen heb denken aan een foto die ik op twitter zag.
Het is een foto van een uitgemergeld Afrikaans jongetje die van zijn net zo magere moeder een slokje water uit een jerrycan krijgt, iemand heeft er de tekst;
en wij klagen er over dat we de iphone 5 nog niet hebben......
Er onder gezet.

Tja het is ongelijk verdeelt op de wereld het is maar net in welk nest je geboren wordt, zo kan je ongevraagd als prins geboren worden of als bedelaar en alles wat er tussen zit.

Het aardse bestaan is deels te kiezen.
Zo heb ik er niet voor gekozen om een psychische aandoening te krijgen maar heb er wel een, wat betekend dat er soms beperkingen in mijn leven zijn.
Zo heb ik er wel voor gekozen om een vak te leren en een kind te krijgen en om in een goede traditie mijn ras voort te planten.
Zo heb ik wat lieve mensen om mij heen verzameld en heb ik met manlief en kindje een prima leven met wat materiële dingen die wat mij betreft makkelijk zijn maar niet onmisbaar.
Als het leven stopt heb je daar toch niks meer aan.
Het is gewoon het aardse bestaan.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten