Ik heb eens zin om ouderwets te
ouwehoeren over de zin van het bestaan, deze materiële wereld en het
feit dat mocht je er in geloven je je bezittingen niet mee kan nemen
naar het hiernamaals.
Is Gaab dan een rasechte moralist
geworden?
Nee hoor, ze heeft gewoon zin om een
stom verhaaltje te typen als rustpuntje in een drukke week.
Een stukje over dromen en nachtmerries,
over bezit en de betrekkelijkheid er van.
Hoe komt ze daar op denkt u nu, simpel
het krijgen van een nieuwe telefoon is genoeg aanleiding om over heel
veel dingen na te denken zelfs dingen als de zin en onzin van het
bestaan.
Ja het gaat diep....
Heeft u zich weleens gerealiseerd
waarom wij bestaan, nee?
Nou ik wel en de conclusie, die van mij
dan, is heel simpel.
We leven slechts voor een ding en dat
is het in stand houden van ons ras en het veiligstellen van ons ras
voor de toekomst door ons voort te planten.
Klaar.
We zijn niet anders dan de rest van het
leven op deze planeet dat precies het zelfde doet met als enig
verschil dat wij goed op weg zijn om het leven voor de rest van de
aardbewoners te verknallen, en nee ik ben geen groen links tutje,ik
ben gewoon niet blind.
Het aardse bestaan is betrekkelijk, je
wordt geboren en je gaat een keer dood, en wat je daar tussen doet
dat is deels aan jou om dat te bepalen, niet meer niet minder.
Dankzij of meer omdat, ik slecht slaap
denk ik veel na over dit soort dingen en andere suffe dingen, dat
vooral.
Als ik slaap dan droom ik vaak vreemde
dromen, soms levensecht en vraag ik mij bij het ontwaken wel eens af
of ik het echt heb meegemaakt of dat het een droom was.
Zo heb ik in een droom wel eens per
ongeluk mevrouw de psychiater plat gereden in een parkeergarage
tijdens het achteruit uit parkeren......
Loop dan ook niet ongezien achter mijn
auto langs trut!
Dacht ik toen ik wakker schrok.
En nu niet deze droom gaan analyseren,
mijn relatie met mevrouw de psychiater is redelijk voor zover je een
relatie wilt hebben met dit volk dan.
Ik schrok er zelf van dat ik deze droom
had, dus....
Gisteren droomde ik dat ik mijn nieuwe
telefoon kreeg en bleek het een aftands apparaatje te zijn uit de
vorige eeuw.
Wie droom er nu over een telefoon?
Dacht ik bij het ontwaken, die is echt gek!
Ik moet zeggen ik had mij best verheugt
op het nieuwe toestel en reed fluitend naar mijn werk waar het kleine
witte apparaatje inderdaad op mijn bureau op mij lag te wachten.
Gaaaaaf, eindelijk kan ik meedoen met
de moderne wereld, dacht ik toen ik het oppakte.
Hoe het werkt geen idee, ja het heeft
iets weg van de ipad die snap ik wel inmiddels, en manlief heeft ook
z'on kreng dus ik kende het een beetje.
Geef maar hier!
Zegt kindje als ik haar mijn nieuwe
toestel laat zien.
Onze negenjarige dochter weet mij
precies te vertellen hoe het werkt, en weet vooral hoe je haar
lievelingsspelletje uit de app-store moet halen.
De lol van het bedenken dat ik een
nieuwe telefoon kreeg was overigens groter dan toen ik het apparaatje
daadwerkelijk in mijn bezit kreeg.
Ik ben niet zo hip, niet iemand die het
nieuwste van het nieuwste moet hebben.
Met de mode doe ik ook niet mee ik ben
meer functioneel ingesteld en draag kleding omdat je nu eenmaal niet
naakt mag rondlopen, heb een nieuwe telefoon omdat ik niet te whats
appen ben en dat doet iedereen tegenwoordig enz. enz.
Ik moet elke keer als ik het apparaatje
in mijn handen heb denken aan een foto die ik op twitter zag.
Het is een foto van een uitgemergeld
Afrikaans jongetje die van zijn net zo magere moeder een slokje water
uit een jerrycan krijgt, iemand heeft er de tekst;
en wij klagen er over dat we de iphone 5 nog niet hebben......
Er onder gezet.
en wij klagen er over dat we de iphone 5 nog niet hebben......
Er onder gezet.
Tja het is ongelijk verdeelt op de wereld het is maar net in welk nest je geboren wordt, zo kan je ongevraagd als prins geboren worden of als bedelaar en alles wat er tussen zit.
Het aardse bestaan is deels te kiezen.
Zo heb ik er niet voor gekozen om een
psychische aandoening te krijgen maar heb er wel een, wat betekend
dat er soms beperkingen in mijn leven zijn.
Zo heb ik er wel voor gekozen om een
vak te leren en een kind te krijgen en om in een goede traditie mijn
ras voort te planten.
Zo heb ik wat lieve mensen om mij heen
verzameld en heb ik met manlief en kindje een prima leven met wat
materiële dingen die wat mij betreft makkelijk zijn maar niet
onmisbaar.
Als het leven stopt heb je daar toch
niks meer aan.
Het is gewoon het aardse bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten