Gek van zichzelf

Ik heb een naam! Zeg ik door de telefoon, aan de andere kant van de lijn krijg ik niet direct een antwoordt, mijn beste vriendinnetje is bezig haar kinderen in het gareel te krijgen.

Waar heb je een naam voor? Vraagt ze als ze klaar is met haar kids een standje te geven.

Voor mijn blog, antwoord ik.

Vertel,

Gek van zichzelf!, ik zie het als een onderdeel van mij, af en toe wordt ik gek van mijzelf, die drukte in mijn hoofd het niet meer kunnen functioneren op die momenten maken mij gek van mijn zelf!

Hahaha, hoor ik aan de andere kant van de lijn, 

niet alleen jij wordt gek van jezelf, ik ook af en toe van jou!

We liggen gezamenlijk in een deuk, mijn beste vriendinnetje die altijd direct is en zegt waar het op staat, waarmee  ik uren aan de lijn heb gezeten na de diagnose.

Ze woont niet in Nederland maar dankzij de glasvezel verbinding kunnen wij redelijk goedkoop uren met elkaar communiceren.

Al mijn ellende kreeg zij over zich heen, het verdriet de boosheid over het feit dat mijn leven in een hokje werd geplaatst door de heren en dames die de psychiatrie heten.

Nuchter en op afstand gaf ze haar commentaar en gaf mij de ruimte om mijn ellende van mij af te praten, als ik haar op uurbasis had moeten betalen was zij nu een rijke vrouw.

Gek van zichzelf, tja waarom niet mag je niet de draak steken met een woord dat zo algemeen ingeburgerd is?

Die is gek!

Zegt menig mensen, om duidelijk te maken dat het niet zijn of haar intentie is om het geen voorgehouden wordt op te volgen, het is in de heden daagse spreektaal een synoniem voor, nee dat ga ik echt niet doen.

Doe niet zo gek! 

Is een algemene benaming voor alles wat men buiten de algemeen gangbare norm beschouwd.

Gekkenhuis! 

Wie roept het niet als het er binnen een organisatie rommelig en stress vol aan toe gaat.

Zeg iets vreemds wat je toch wil delen met je omgeving, plak er 'zei de gek' achteraan en men moet er om lachen.

Gek, gestoord, of mental zoals de jeugd het tegenwoordig noemt, bestaat al zolang er leven is op deze planeet.

Van mijn zus mag ik het woord niet in de mond nemen, grappend refereer ik wel eens naar mezelf als; 

de gek.

Dat moet je niet zeggen Gaab! 

Je bent niet gek! Roept ze dan verontwaardigd. 

Ik ben haar zusje die ze lief heeft denk ik dan, geen gek zoals je die ziet in de media van nu.

Toch ben ik van mening dat je best mag laten zien dat je een mens bent met een stoornis gewoon om het taboe weg te halen.

Ik heb een link op facebook gezet naar mijn blog, de reacties waren bijzonder en indrukwekkend.

Gaab wat goed dat je er over schrijft, nooit geweten wat er precies met je is gebeurt, is de algemene reactie als ik het samenvat.

Ik ben blij met mijn blog, in de zin dat ik hier mijn ei kwijt kan en mensen kunnen lezen hoe een doodnormaal ogende dame haar gekheid en ook haar normale leven kan beschrijven.

Gek van zichzelf, gelukkig ben ik ook gek op mijzelf.