Slappe handen

De handdruk, het is een fenomeen op zich het is bedoelt als groet en als afscheid.

In zuid en oostelijke landen zoent men eerder, wij niet wij zijn niet zo klef we houden elkaar liever op afstand en schudden de hand, dat is genoeg lichamelijk contact.

Vroeger als 8 jarige leerde mijn opa mij een stevige handdruk geven, dit omdat ik over de honderd mensen de hand moest schudden na het overlijden van mijn omie.

De handdruk heb jij in de hand, fluisterde hij mij toe toen we opgesteld stonden voor de condoleance betuiging,

als jij als eerst knijpt knijpt de ander je hand niet fijn, geef nooit een slap handje je verlies het altijd.

Als achtjarige gaf ik mijn sterkste hand mijn opa keek goedkeurend als mensen de opmerking maakte dat ik voor zo'n jong kind zo'n stevige hand gaf.

Na afloop staken mijn opa en ik demonstratief onze rechterhand in de sneeuw, het was alsof je een geslagen stuk ijzer in het water liet afkoelen, voor mijn gevoel kwam de rook er vanaf.

Ik keek omhoog en zag de wolken naar de hemel stijgen,al waren ze niet van mijn handen maar kwamen ze uit de schoorsteen van het crematorium.

Dag lieve omie, daar ga je, ik rook de vage lucht van verbrand vlees.

Vier jaar later moet ik bij elke handdruk aan zijn advies denken, ditmaal op zijn crematie, bedankt lieve opa, dit keer steek ik alleen mijn hand in de sneeuw en kijk omhoog als ik ook jou zie vertrekken.

In de loop der jaren vergat ik zijn advies wel eens en kwamen zijn woorden weer boven als mijn hand werd fijn geknepen tijdens de begroeting, bij het afscheid was ik mij weer bewust van zijn woorden.

Handen schudden het is een gebruik waar je veel uit kan halen, het zegt veel over de persoon tegenover je.

Warme, koude, natte, harde, stevige, knokkelige en krakende handen, wie heeft ze niet geschud?

Ze blijven mij niet bij, op een soort na,

de slappe hand.....

Slappe handen wie kent ze niet, je geeft een hand maar krijgt niks terug, je knijpt voor je gevoel in een zacht stuk zeep.

Ooit gaf ik een nieuwe gynaecoloog ter verwelkoming op de afdeling een hand, boterzacht glibberde zijn hand hoor mijn vingers. Mja, dacht ik het is een gynaecoloog, in zijn geval pleit het waarschijnlijk voor hem.

Niet dus, deze man mag nooit aan mij komen was mijn conclusie na een halfjaar met hem gewerkt te hebben, het gezegde zachte heelmeesters maken stinkende wonden was van toepassing op zij functioneren, was het al af te leiden aan zijn handdruk?

Handen schudden je doet het met een ieder ook met de GGZ medewerker.

De psych die ik heb is een handen schudder waar ik veel uit kan halen, twee jaar gelden na een redelijke crisis moet ik met een regelmaat op haar matje verschijnen.

Het ging niet echt goed met mij, haar handdruk sprak boekdelen.

Weet je hoe ze mijn hand schudt?, zei ik tegen beste bipolaire vriendin.

Nee natuurlijk niet, zegt ze, ik zet mijn thee kopje neer en pak haar hand,

Zo, doe ik voor, ze geeft een zachte hand zonder kracht, die even knijpt en niet los laat, die weer knijpt op het moment dat ik mijn hand wil terug trekken.

Het eerste half jaar na mijn beslissing om te stoppen met onderhoud medicijnen gaf ze mij op deze manier een hand.

Een keer was ik het zat, en trok mijn hand bewust terug voordat ze er een tweede keer in kon knijpen.

De boodschap kwam over helemaal toen ik mijn opa's advies weer voor ogen had en haar hand bij het volgende afscheid bijna fijn kneep, ik voelde haar botten kraken.

Een paar maanden gelden was ik na lange tijd weer eens bij haar het gesprek was voor mijn gevoel gelijkwaardig, uit haar handdruk kon ik opmaken dat dit eens gelijk was, ze ga mij voor het eerst een stevige hand.

Slappe handen kunnen veranderen, mijn opa zou trots op haar kunnen zijn.