Kinderen

Nee natuurlijk kan je dochter morgen bij ons spelen na de hockey wedstrijd, hoe laat wil je haar op halen?

O, na de wedstrijd van je zoon die om half vijf pas op Bloemendaal begint, even tellen dat is om een uur of zeven dus.

Nee joh ze kan gewoon mee eten, ja geen probleem wij hebben er maar een, dus....

Schat we hebben er een pleegdochter bij, zeg ik tegen manlief als ik de telefoon uit druk.

Hè, wat lief?, mompelt hij op de toon die in een televisie serie werd gebruikt zo'n 15 jaar gelden.

Het hockey vriendinnetje van kindje komt weer spelen, zeg ik hem.

Het hockey vriendinnetje van kindje komt uit een gezin van 6 kinderen, waarvan 5 jongens zijn, vorige week kwam ze voor het eerst spelen bij onze dochter, en man wat vond ze het fantastisch, geen broertjes die irritant zijn, een tafel die slechts gevuld was met een vader een moeder en een vriendinnetje ze kreeg de volle aandacht, iets wat ze begrijpelijk niet is gewend in een groot gezin.

Samen met de meiden keken wij op de club app tegen wie de meiden allemaal moeten spelen.

Den Helder uit! Dat is een kolere end weg!

Maar hé de wedstrijd is pas eind mei, zeg ik, dan is het mooi weer, weet je wat?, we gaan per boot naar de wedstrijd, vertrekken vrijdag avond naar Den Oever en zeilen zaterdag ochtend naar Den Helder!

Ik weet nu zeker dat ik in een gemende episode zit, de ideeën zijn fantastisch de uitwerking valt te bezien, en de graf stemming ligt op de loer.

Ik vind het heerlijk een extra kind aan tafel, de conversatie is toch anders.

Ik bedenk mij de laatste dagen vaak hoe het was geweest om nog een kindje te hebben, en hoe ik onze tweede ben verloren, al zeilende verloor ik ons vruchtje midden op het IJsselmeer, ik wist al dat het niet levensvatbaar was, de echo had uitgewezen dat het hartje niet klopte, het was een kwestie van tijd dat mijn lichaam het afstoten.

Met kindje kijk ik haar geboorte boek door deze week, mam ik had toch een broertje of een zusje gekregen?

Ja lief dat wilde we heel graag.

Mijn broertje of zusje is toch dood geboren?

Ik slik even, ooit heb ik haar eerlijk verteld dat ik zwanger was van een tweede kindje, maar dat het niet zo mocht zijn, kinderen vergeten niks.

Ook ik niet, sporadisch komt het verdriet boven, ik zie mijzelf met krampen op het onderwater toilet van onze boot zitten, het bloed guts langs mijn benen de diepte van het IJsselmeer in, als ik de hand pomp bedien die het kleine kind die nog geen duim grote heeft de diepte indrukt.

Ga maar,denk ik als ik het water de wc pot zie vullen, er is geen mooier graf dan het zee graf, omdat je ouders hebt die het water lief hebben.

Ik sta op omdat het tijd is om de boot de haven in te varen, de zeilen moeten gestreken worden.

Ik heb het verloren, zeg ik met een dikke stem tegen manlief., als ik de kuip in kom.

We houden elkaar vast de tranen komen, ons schip zeilt even zonder ons.

Ik kijk even om ten hoogte van het hop zoals het stukje IJsselmeer daar heet ligt een zeemansgrafje van een kindje wat het levenslicht niet mocht zien.

Zeg, zal ik haar ook bij jullie ophalen voor de hockey?, scheelt voor jou weer een fiets bij de hockey club ophalen, ja nee joh geen probleem, iets over tienen goed? Ja ik was toch al van plan om naar de wedstrijd te gaan kijken.

Zie je morgen avond, ja nee geen dank, vind het leuk om je dochter op bezoek te hebben wat een leuke meid zeg!

Tevreden leg ik de hoorn op de haak, niet dat ik die nog heb maar het klinkt net zo fijn als het hebben van meerdere kinderen en in mijn geval is dat het uit de brand helpen van een moeder die nog 5 andere kinderen heeft die allemaal naar sport gebracht en gehaald moeten worden.

Dat is het voordeel als je er maar een hebt.

Als ik in de haven ben loop ik vaak over de dijk van de haven, in de verte zie ik het hop, als het helder weer is dan, dan zie ik mijn kleinigheid niet over het hoofd ook als het niet zichtbaar is, ik zie iets wat van ons was maar niet bij ons is, iets of een iemand wat een stukje van je is, een kindje wat je hebt verloren is een kindje wat nog altijd bij je hoort.

Lieve Ivar of Meike, ik zal je altijd missen...