Zo die zijn mooi!,denk ik als de grote
berg Cantaloupe meloenen zie liggen bij de plaatselijke super.
Het is pas maart maar naast de bergen
paaseieren en paashazen die meteen in de maand Januari de treurige
schappen moeten opvrolijken na het kerst geweld, zag ik vandaag die
groene jongens liggen die normaal pas in juni/juli op zijn vroegst
pluk rijp zijn.
Te vroeg denk ik, ik pak er een op en
ruik er aan. De meloen kan je niet beoordelen op zijn uiterlijk het
is de geur die verklapt of de vrucht rijp is voor consumptie.
Het exemplaar dat ik oppak is mooi
groot en eigenlijk zonder oneffenheden, alleen de geur ontbreekt.
Ok, ik ben best wel een kut, ik maak
vergelijkingen met dingen die anderen misschien niet zien.
Kort gezegd is onze maatschappij een
meloen in maart of de aardbei met kerst, waarschijnlijk is het zo dat
je de kastanje in augustus kan krijgen als we echt zouden willen,
ware het niet dat dit bruine keitje niet de populariteit geniet die
de zomerse vruchten wel kennen..
We leven in een wereld waar we alles
naar onze hand kunnen zetten, terwijl ik dit schrijf knabbel ik
de laatste winterwortel weg van dit seizoen.
Het leven van nu is perfect, denk ik
als ik het stompje bekijk wat wel eetbaar is maar minder smaakt.
Mijn god wat een luxe, denk ik als ik
het restant winter van de wortel in mijn groene bak gooi.
Mijn brein kan het niet nalaten om een
vergelijk te maken met het feit dat dit eigenlijk op alle vlakken
telt.
Tegenwoordig zijn er alleen maar mooie
vruchten groot en ogenschijnlijk rijp, als het niet haalbaar is dan
zorgen de huidige planters er voor dat er genoeg middelen zijn om
toch voor het oog mooie eind resultaten te produceren.
Het uiterlijk telt het doel is bereikt,
de vrucht is mooi hoe het ruikt dat maakt niet uit of het goed smaakt
ook niet.
Het is als een winterwortel in de
zomer, ooit gegeten?
Ik wel de winterwortel in de zomer is
een waterig slap aftreksel van zijn collega die zijn naam eer aan
doet, niet zo vreemd als je je bedenkt dat de winterpeen in de zomer
in principe een uit de kluiten gewassen zomer peentje is, je mist de
kracht van de harde koude grond.
De winterpeen is niet voor niks de
winterpeen, het heeft de kou moeten trotseren, daarom heeft het zijn
explicite smaak gekregen.
Lange tijd voelde ik mij als het meloen
in maart, iemand die van buiten mooi was door de overvloed van
medicinale middelen, alleen de mensen in mijn naaste omgeving durven
aan mijn vrucht te ruiken en een hapje smakeloze ik tot zich te nemen,
al accepteerde ze dat omdat ze wisten dat ik een gecultiveerde
kunstmest hoop was die in eerste instantie beter voor hun smaakte dan
die kleinere aangeslagen moeilijk eetbare vrucht die hen eerder werd gepresenteerd.
En nu denkt u wat! waar lult Gaab nu
weer over?
Is ze gek geworden? What 's her point?
Het is toch allang zo dat wij fruit en
groente eten buiten het seizoen?
Dat klopt, net zoals het algemeen
altijd zo is geweest dat de mens normaal moet doen en geen
onaangepast gedrag mag vertonen.
Wat is dan het vergelijk?
In de loop de jaren zijn wij steeds
mooier en beter gaan produceren, de kas werd uitgebreid en zorgt
ervoor dat we het hele jaar dingen kunnen produceren die eigenlijk
niet in het jaargetij passen.
Vroeger kregen maar weinig mensen
medicijnen net zoals de groente en het fruit gewoon buiten groeide.
Lithium was destijds een medicijn dat
alleen gebruikt werd bij mensen met een zware diagnose. Tegenwoordig
wordt er te pas en te onpas Lithium en vergelijkbare medicijnen voor
geschreven, omdat we met zijn allen het hele jaar door gewend zijn om
die perfecte vruchten te zien.
Heeft u een bipolaire stoornis dan
moet u medicijnen slikken werken ze niet afdoende dan krijgt u meer,
kan u niet slapen dat zetten wij zelfs antipsychotica in u de
verplichte rust te geven om een onnatuurlijke groei te laten zien.
Wat is dit, dacht ik een paar jaar na de kunstmest, moet men leven in de kas
van deze wereld als je behoefte hebt aan buitenlucht?, mag de mens
nog leven als een groente die soms niet helemaal mooi uit de aarde
komt?
U vertoont ongewenst gedrag in onze
mooie gecultiveerde wereld, wij kunnen er voor zorgen dat u die mooie
vrucht wordt die de buitenwereld graag ziet, de manco's zijn op te
lossen met medicijnen als de kunstmest en de kas die er voor zorgen
dat er een onnatuurlijk maar zeker gerespecteerd eindresultaat
ontstaat, al is het vruchtvlees niet te vreten voor die gene die
zichzelf proeft.
Ach ja, het leven is perfect, we kunnen
alles krijgen om er voor te zorgen dat het leven ogenschijnlijk
makkelijker wordt al is het zo onnatuurlijk als meloenen in maart, ik
leg de vrucht terug in het schap, doei overgecultiveerd symbool van
deze perfecte maatschappij, denk ik als ik met mijn deuken omga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten