Joepie!, ze zijn er weer, mijn hart
maakt een sprongetje.
Gulzig graai in de bak met het witte
goud, als ik ze afweeg besef ik weer waarom het zo wordt genoemd.
Kolere, wat een godsvermogen!
Ik kan ze niet terug leggen, al bedenk
ik mij dat als ik een paar weken wacht ik deze heerlijke witte
jongens waarschijnlijk veel voordeliger kan krijgen.
Zoekend naar een excuus om dit
exorbitante bedrag voor mijzelf te verantwoorden kan ik er gelukkig
een vinden.
We gaan bijna nooit meer uit eten,
vroeger voor de geboorte van kindje aten manlief en ik vrijwel elke
week uit.
Regelmatig aten wij in het eetcafé om
de hoek, waar elke dinsdagavond een Jazzband speelde.
In de weekenden op de boot aten wij
eigenlijk altijd buiten de deur als wij niet in onze thuishaven
lagen.
Nu doen wij dat lang niet meer zo vaak,
de lol is er af en niet alleen omdat wij nu een kind hebben. Ik kan
het geduld niet meer opbrengen om lang te wachten op een maaltijd die
ik, arrogant gezegd, vaak net zo lekker zelf kan maken maar dan voor
veel minder geld.
Als we tegenwoordig nog gaan uit eten
dan doen we het goed, er zijn langs het IJsselmeer een paar
restaurants waar we nog wel komen, o.a. De Admiraal in Enkhuizen en
De Gasterij in Hindeloopen.
Een avondje eten in de Librije in
Zwolle staat ook nog op mijn verlanglijstje.
Met veel plezier sta ik zelf achter de
kachel, zoals ze dat in koks taal noemen.
Ik heb een knots van een keuken, niet
vreemd natuurlijk ik zit in die handel en viel met namen op het huis
waar wij nu wonen omdat het mogelijk was een keuken te plaatsen die
aan al mijn wensen voldoet.
Als je een huis koopt dan maak je
budgetten om het beoogde bedrag wat je leent van de bank niet te
overschrijden.
De woon lust is geen lust meer als het
de maandlast overschrijdt.
Alle budgetten moesten naar beneden
bijgesteld worden, de badkamer werd iets minder lux, de kastenwand
die ik heb laten timmeren simpelere en zo ook de haard die ik zelf
heb ontworpen.
Op één ding werd niet bespaard en dat
is mijn lievelingsplekje in het huis, de keuken.
Natuurlijk heb ik wel de nodige extra
kortingen geregeld bij de leveranciers.
Wie appelen vaart, die appelen eet zal
ik maar zeggen.
Het meest fantastische apparaat wat ik
bezit is de stoomoven, hierin stoom ik in no time alles wat normaal
in water in een pan de meerderheid van zijn smaak, vitamines en
mineralen verliest.
Het is snel klaar en gezond eigenlijk
een apparaat wat in ieders keuken thuis hoort, maar nog redelijk aan
de prijs is.
Samen met kindje schil ik de witte
stengels voorzichtig.
Gelukkig vindt mijn dochter het leuk om
te helpen met koken.
Ik maak de borden op als mijn stoomoven
na 4 minuten op 120 graden klaar is met het bereiden van de kostbare
inhoud.
Asperges eten wij niet op de
traditionele manier met ham en een botersaus, ik ben niet zo'n fan
van varkensvlees en veel boter.
Ik maak asperges met gerookte zalm
gekookte eieren en in olijfolie gebakken krieltjes, het sausje maak
ik van yoghurt met een klein beetje mayonaise en verse tuinkruiden.
Het is genieten van die heerlijke
specifieke smaak, ik waan mij even in een restaurant en bedenk mij
dat dit een win win situatie is;
het prettige voldane gevoel wat ik
krijg van koken en het feit dat ik geen dikke rekening hoef te
betalen na de maaltijd.
Al met al heeft deze maaltijd mij ca.
16 euro gekost, daar heb je tegenwoordig nog geen hoofdgerecht voor
één persoon voor in een redelijk bistro, nu eten wij met z'n drieën
voor dit bedrag.
Mama, zegt kindje tijdens het eten, ik weet zeker dat er
engelen bestaan!
Hoezo?
Nou, omdat er nu een op mijn tong
piest!, zegt ze gretig als ze nog een hap neemt.
Je hebt gelijk schat, ze smaken goud
heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten