Een bekende columniste zet een foto van
een kapot antiek poppetje op haar twitter account.
Ze vraag zich af of de poppendokter nog
bestaat.
De poppendokter, wat grappig zou die
nog bestaan?
Ik heb geen idee of deze nog bestaat in
onze wegwerp maatschappij waar plastic speelgoed na een paar speel
beurten in de prullenbak verdwijnt, mede dankzij de Mac de AH en alle andere
winkelketens met plastic spaar poppetjes acties wordt de
verzamelwoede van kinderen aangesproken, en het speelgoed nog meer disposable dan het als was.
Mam, je moet naar de C1000, de
Hoogvliet of de AH ik wil die funcky beans, smurfen, en ander
superhelden hebben!
Als de buit binnen is en de actie
afgelopen verdwijnen de poppetjes ergens in een la, op naar de
volgende actie.
De poppendokter, ik kan mij zo
voorstellen dat er ergens in het land nog wel een te vinden is.
Ergens in een souterrain van een oud grachtenpand zit een man in het
licht van een oude gloeilamp met zijde handschoenen aan te pulken
aan een poppetje wat een nieuw glazen oog nodig heeft.
Achter hem staat een kabinet gevuld met
onderdelen die hij zorgvuldig bewaard omdat ze niet meer worden
gemaakt, China en Taiwan leveren alleen nog maar plastic, geen
porselein meer.
De poppendokter, ik kan me er niet
zoveel meer bij voorstellen, ik kom niet uit de generatie porselein,
plastic was in mijn jeugd al fantastic.
Toch is er een artsen groep die het
onwillige kind in mij naar boven kan halen, die mij het gevoel geeft
dat ik bij de poppendokter ben.
Het is het specialisme waar ik niet om heb gevraagd maar waar ik inmiddels vijf jaar mee van doen heb.
Drie keer raden, het
is..............jawel! de psychiatrie.
De zijde handschoenen lagen tijdens de
eerst 'contacten' in de kast, het was meer een ijzer handschoen waar
ik gevoelsmatig mee te maken kreeg.
Dwangopname, IBS' en, gesloten
afdeling, separeer, met als extra traktatie een vette spuit in je
bilstreek.
Het maakt dat je niet echt staat te
springen om met deze beroepsgroep in gesprek te blijven.
Het is het big brother gevoel dat je
altijd met alles wat je doet in de picture blijft van de B serie die
je leven heet.
Als je zou willen, of niet beter weet,
dan zou je je hele leven in the scene van het ziek makende 'zweertje'
wat deze beroepsgroep vertegenwoordig kunnen geniet van de zijde
handschoenen aanpak, die je voorziet van een uitkering, veel
medicijnen en veel opnames omdat je nu eenmaal gek genoeg bent.
Het is het poppendokter gevoel, je ben
een zeldzaam hopeloos niet te vervangen voor het snelle plastic van
de moderne tijd van porselein gemaakte poppetje, je werk anders,
trager dan de door globale heating snel vervormbaar van plastic
gemaakte supermens van deze tijd.
Je loop achter de feiten aan en daar is
maar een soort artsen voor, het soort wat in de souterrain van de
maatschappij opereert, die bij een schemerlamp met zijde handschoenen
de tere porseleinen poppetjes behandelen, wees voorzichtig, handle
with care, het is breekbaar.
Het probleem is je kan alleen maar bij
deze mensen terecht, de overige artsen nemen je namelijk niet meer
serieus als je eenmaal bij de poppendokter bent geweest, dan ben je
van porselein al lijk je op plastic.
Ik noem maar even een voorbeeld van
porselein gesprek met een plastic dokter;
als je zegt dat je het idee hebt dat je
psychische problemen komt door slaap problemen en dat laat
onderzoeken dan is het een formeel zien van deze artsen, ach wat
zielig het porselein denkt dat ze toch stiekem van plastic is.
Dat de uitslag aan geeft dat je
inderdaad slecht slaapt dat maakt niet uit, dat is psychisch daar
zijn psychofarmaca voor.
Verder onderzoeken?, nee hoor dat is
niet nodig was je van plastic dan zouden we het misschien wel
overwegen maar nee jij bent van porselein, dat is niet meer te maken door ons,
ga maar naar je poppendokter.
Eenmaal onder behandeling bij de
poppendokter, ook al leek je in eerste instantie van plastic, dan ben
je van porselein.
Een popje wat met zijde handschoenen
aangevat dient te worden en beschermt moet worden tegen zichzelf in
de wereld die tegen een stootje kan omdat zij van modern plastic zijn
gemaakt.
Er wordt met een zijde handschoen over
je broze bolletje geaaid, kom maar breekbaar poppetje, je kan niet
mee met onze maatschappij, maar we zullen je wel verzorgen.
Wat zeg je?, dat het goed gaat?, dat je
met je porseleinen brein best wel mee kan komen?, dat je je staande
kan houden?
Nee hoor popje dat geloven wij niet je
bent niet van plastic zoals wij, je bent van porselein.
Wij zien je breekbaarheid en je haarfijne scheurtjes, jij niet.
Wij zien je breekbaarheid en je haarfijne scheurtjes, jij niet.
Gaab, ik ben in deze vgl.ook van porselein, maar wel met een plastic coating. En jij zo te lezen ook!
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Janneke