donderdag 4 oktober 2012

Poppendokter




Een bekende columniste zet een foto van een kapot antiek poppetje op haar twitter account.
Ze vraag zich af of de poppendokter nog bestaat.
De poppendokter, wat grappig zou die nog bestaan?
Ik heb geen idee of deze nog bestaat in onze wegwerp maatschappij waar plastic speelgoed na een paar speel beurten in de prullenbak verdwijnt, mede dankzij de Mac de AH en alle andere winkelketens met plastic spaar poppetjes acties wordt de verzamelwoede van kinderen aangesproken, en het speelgoed nog meer disposable dan het als was.

Mam, je moet naar de C1000, de Hoogvliet of de AH ik wil die funcky beans, smurfen, en ander superhelden hebben!
Als de buit binnen is en de actie afgelopen verdwijnen de poppetjes ergens in een la, op naar de volgende actie.

De poppendokter, ik kan mij zo voorstellen dat er ergens in het land nog wel een te vinden is. Ergens in een souterrain van een oud grachtenpand zit een man in het licht van een oude gloeilamp met zijde handschoenen aan te pulken aan een poppetje wat een nieuw glazen oog nodig heeft.
Achter hem staat een kabinet gevuld met onderdelen die hij zorgvuldig bewaard omdat ze niet meer worden gemaakt, China en Taiwan leveren alleen nog maar plastic, geen porselein meer.

De poppendokter, ik kan me er niet zoveel meer bij voorstellen, ik kom niet uit de generatie porselein, plastic was in mijn jeugd al fantastic.

Toch is er een artsen groep die het onwillige kind in mij naar boven kan halen, die mij het gevoel geeft dat ik bij de poppendokter ben.
Het is het specialisme waar ik niet om heb gevraagd maar waar ik inmiddels vijf jaar mee van doen heb.
Drie keer raden, het is..............jawel! de psychiatrie.
De zijde handschoenen lagen tijdens de eerst 'contacten' in de kast, het was meer een ijzer handschoen waar ik gevoelsmatig mee te maken kreeg.
Dwangopname, IBS' en, gesloten afdeling, separeer, met als extra traktatie een vette spuit in je bilstreek.
Het maakt dat je niet echt staat te springen om met deze beroepsgroep in gesprek te blijven.
Het is het big brother gevoel dat je altijd met alles wat je doet in de picture blijft van de B serie die je leven heet.

Als je zou willen, of niet beter weet, dan zou je je hele leven in the scene van het ziek makende 'zweertje' wat deze beroepsgroep vertegenwoordig kunnen geniet van de zijde handschoenen aanpak, die je voorziet van een uitkering, veel medicijnen en veel opnames omdat je nu eenmaal gek genoeg bent.

Het is het poppendokter gevoel, je ben een zeldzaam hopeloos niet te vervangen voor het snelle plastic van de moderne tijd van porselein gemaakte poppetje, je werk anders, trager dan de door globale heating snel vervormbaar van plastic gemaakte supermens van deze tijd.
Je loop achter de feiten aan en daar is maar een soort artsen voor, het soort wat in de souterrain van de maatschappij opereert, die bij een schemerlamp met zijde handschoenen de tere porseleinen poppetjes  behandelen, wees voorzichtig, handle with care, het is breekbaar.

Het probleem is je kan alleen maar bij deze mensen terecht, de overige artsen nemen je namelijk niet meer serieus als je eenmaal bij de poppendokter bent geweest, dan ben je van porselein al lijk je op plastic.
Ik noem maar even een voorbeeld van porselein gesprek met een plastic dokter;
als je zegt dat je het idee hebt dat je psychische problemen komt door slaap problemen en dat laat onderzoeken dan is het een formeel zien van deze artsen, ach wat zielig het porselein denkt dat ze toch stiekem van plastic is.
Dat de uitslag aan geeft dat je inderdaad slecht slaapt dat maakt niet uit, dat is psychisch daar zijn psychofarmaca voor.
Verder onderzoeken?, nee hoor dat is niet nodig was je van plastic dan zouden we het misschien wel overwegen maar nee jij bent van porselein, dat is niet meer te maken door ons, ga maar naar je poppendokter.

Eenmaal onder behandeling bij de poppendokter, ook al leek je in eerste instantie van plastic, dan ben je van porselein.
Een popje wat met zijde handschoenen aangevat dient te worden en beschermt moet worden tegen zichzelf in de wereld die tegen een stootje kan omdat zij van modern plastic zijn gemaakt.
Er wordt met een zijde handschoen over je broze bolletje geaaid, kom maar breekbaar poppetje, je kan niet mee met onze maatschappij, maar we zullen je wel verzorgen.
Wat zeg je?, dat het goed gaat?, dat je met je porseleinen brein best wel mee kan komen?, dat je je staande kan houden?
Nee hoor popje dat geloven wij niet je bent niet van plastic zoals wij, je bent van porselein.
Wij zien je breekbaarheid en je haarfijne scheurtjes, jij niet.



1 opmerking:

  1. Gaab, ik ben in deze vgl.ook van porselein, maar wel met een plastic coating. En jij zo te lezen ook!
    Groeten,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen