De heks van Oosteinde...............

Even een vraagje aan mijn lezers ik heb een "eng verhaal" geschreven voor 10 jarige die binnenkort een slaapfeestje hebben bij ons thuis kan dit? of is het te kinderachtig of te eng geen idee, dit is het eerste sprookje wat ik schrijf, het is een verhaaltje voor het slapen gaan dus het mag niet te lang zijn, graag uw commentaar....

Lang lang geleden was het land waar wij op wonen water het was de Oosteinder plas, langs de waterkant woonde boeren en vissers in lemen huisjes of houten hutjes.

Het was een armoedig bestaan en wat het nog erger maakte was het feit dat er op de plas een hele gemene heks woonde, zij dulden het niet dat mensen na zonsondergang nog op haar plas rondvoeren.

Als het schemerde moest je van het water af zijn anders was je van haar...........

dan hoorde je een schelle kakelende lach; HAHAHAHHAAAAAAAAAA ik heb je.

En zag je de persoon die de fout had begaan nooit meer terug.......

Zo waren er in de loop van de eeuwen meerdere voornamelijk mannen en kinderen nooit meer teruggekeerd van hun vis tocht op de Oosteinder plassen.

HahahaHHAAAAA, als je dat hoorde wist je dat je man of kind nooit meer thuis zou komen.

Jan en Greetje, waren twee kinderen die langs de waterkant van de Oosteinder plas opgroeide en als geen ander kende ze het bestaan van de heks van de Oosteinder plassen, hun vader was visser, en waarschuwde hen al op jongen leeftijd voor de heks.

Pas op kinderen ga niet het water op tegen de avond want dan komt de heks van Oosteinde jullie halen en komen jullie nooit meer thuis..........

Jan en Greetje waren een tweeling, als de ene pijn voelde dan voelde de andere het ook, ze konden met elkaar praten zonder wat te zeggen, ze deden alles samen op een ding na, Jan ging graag in zijn bootje de plas op.

Greetje had een grondige hekel aan water.

Op een middag trok Jan er in zijn eentje op uit, hij ging vissen.

Pas je wel op, zei Greetje nog, dat je wel voor de schemer thuis bent?

Natuurlijk Greetje, zegt Hans met bravoure, de heks krijgt mij niet te pakken.

Hij pakt zijn roeispanen en roeit de plas op, maar midden op de plas gaat het fout, het gaat hard waaien de golven zijn zo hoog en de wind staat zo hard tegen dat Jan er niet tegenop kan roeien en als dat nog niet genoeg is verliest hij ook nog een van zijn roeispanen.

De duister valt in, Greetje staat ongerust aan de waterkant, ze voelt dat haar broer in nood is maar kan niks doen, en dan hoort ze het oorverdovende gelach wat boven de hare wind uitkomt het is vreselijk om te horen HAHAHAHHAAAAA.

De storm gaat meteen liggen in de stilte die volgt hoort ze het nog eens, HAHAHAHHAAAAA

Neeee, roept Greetje niet mijn broer! Dat mag niet ik kan niet zonder hem leven, wij zijn een tweeling!

's nachts ligt ze voor het eerst alleen in haar bed, de ouders van Jan en Greetje zijn namelijk zo arm dat ze maar een bed voor de tweeling konden kopen, ze huilt zichzelf in slaap, haar broertje, haar broertje ze zou hem nooit meer zien.

Midden in de nacht schrikt ze wakker, ze hoort de stem van Jan die haar roep.

Greetje, Greeetje, kom mij helpen het is hier vreselijk de heks is gemeen, ze trek elke avond haren uit je hoofd en laat je hard werken voor een klein stukje brood.

De volgende nachten wordt Greetje elke nacht wakker gemaakt door haar broertje en hoort de meest vreselijke verhalen van het leven dat hij leidt in het huis van de heks die niemand ooit heeft kunnen vinden.

Dagelijks pakt ze een boot en overwint haar afschuw voor het water, ze zoekt de plas af in de hoop het huis van de heks te vinden, maar het is een heks dus vinden zal ze het niet.

Tot ze op een nacht weer eens gewekt wordt door haar broertje.

Greetje, zegt hij, ik weet hoe je mij en de andere kan bevrijden, ga naar het bos en zoek de goede fee die heeft een ring die magisch is daarmee kan je het huis van de heks vinden en ons bevrijden.

Greetje doet meteen de volgende dag wat haar broer haar vraagt, ze loopt het bos in wat wij nu kennen als het Amsterdamse bos, en gaat opzoek naar de goede fee, maar waar ze ook zoekt ze kan haar niet vinden, moe en hongerig valt ze in slaap onder een boom.

Ook deze nacht wordt ze gewekt, maar dit keer niet door haar broer, maar door een mooie dame die bijna licht geeft met haar schoonheid.

Greetje, zei ze zacht ik ben de goede fee, ik wil je helpen je broer terug te vinden.

Ze schuift een ring van haar vinger, de ring is zo mooi dat hij licht geeft.

Deze ring van licht zal de weg wijzen naar je broer, maar let op je mag hem alleen gebruiken als het donker is.........

De volgende ochtend vroeg wordt Greetje wakker met de ring om haar vinger, heb ik het gedroomd het bezoek van de goede fee? vraagt ze zich af.

Ik kan toch niet in het donder de plas op dan pakt de heks mij ook.

Die avond twijfel ze, moet ik het water op? En de heks dan?, ze draait de ring tussen haar vingers de ring geeft licht maar het is vrij zwak, ze durft niet, niet in het donker het water op.

's nachts wordt ze weer gewekt door haar broer, Greetje! Ik houd het niet meer vol de heks gaat ons doodmaken, morgen heeft ze gezegd!

Greetje wordt verward wakker die ochtend en loop de hele dag langs de waterkant, in de verte hoort ze de holle lach van de heks HAHAHAHHAAAAA, jullie laatste dag is aangebroken ik ransel jullie af ik maak korte metten met jullie! HAHAHAHHAAAAA.

De wind blaast de laatste woorden recht in het gezicht van Greetje.

Het is nu of nooit bedenkt ze zich, en stapt in een bootje.

De ring die eerst een zwakjes licht gaf schijn nu over de plas die steeds donkerder wordt, het geeft de weg aan die ze moet varen, en uiteindelijk ziet ze een eiland dat ze nog nooit eerder heeft gezien, het is een soort vuurbal van ellende, zwart met rood en er stijgt rook vanaf.

Ze hoort mensen kermen het geluid van mensen in nood en het gelach van de heks wordt steeds harder HAHAHAHHAAAAA jullie gaan er aan!

De ring geeft steeds meer licht naar maten ze dichter bij het eiland komt.

De heks kijk verschrikt op als ze in de lichtbundel komt.

Neeeee, schreeuwt ze, niet de ring van het eeuwige licht! Die alleen een tweeling kan dragen!

Ze verschrompelt ter plekken en het licht van de ring is zo vel dat het het pad naar huis voor allen die gevangen zaten verlicht, ze zijn vrij!

Greetje en Jan vallen elkaar in de armen en vluchten snel naar huis, de heks is overwonnen maar voor hoe lang?

Haar geest blijft rondwaarde rond de Oosteinder plassen die uiteindelijk droog zijn gelegd en waar eest landbouw was, en later huizen werden gebouwd.

Dus pas op als het donder wordt en je hoor deze lach HAHAHAHHAAAAA, dan weet je niet zeker of je wel thuis komt............... hier in Nieuw Oosteinde daar waar vroeger water was.......