donderdag 2 januari 2014

Adellijke struisvogel......



Voor het geval u het niet weet ik stam uit een adellijk geslacht dus als ik af en toe wat arrogant over komt dan weet u nu hoe dat komt.
Mijn Oostenrijkse betoudovergrootvader die ooit naar Suriname reisde om daar een plantage te beginnen was van het blauwe bloed wat onzinnig is natuurlijk, maar wel was voorbehouden aan mensen die destijds dingen deden voor de heersende vorst dat hij hen beloonde met een papieren titel.

Met de kerst hoorde ik het, mijn moeder heeft blauw bloed, ik niet want ze is getrouwd met een burger, maar ik mag wel zeggen dat ik uit een adellijke familie kom.
Leuk hè zegt mijn moeder tegen mijn burger vader dat had je niet verwacht, van dat kleine Surinaamse vrouwtje waar mee je destijds trouwde, ze is groot grond bezitter in Suriname en ook nog eens van adel.

We lachen er om, en her en der steek ik de draak met mijn komaf.
Zo zeg ik mijn beste vriendin dat ik ondanks dat ik uit een adellijk geslacht kom nog best wel vrienden met haar wil blijven, maar dat ze nu mag pochen tegen haar vrienden dat zij een adellijke vriendin heeft.
Gaab, zegt ze lachend, ik ken wat meer adellijke mensen en het is juist de ingetogenheid waarmee je je titel voert wat je adellijk maakt, 'noblesse oblige'
Ho ho, zeg ik haar, blijkbaar ben ik onbewust altijd al adellijk geweest, ik heb net alle overbodigheid die de kerst pakketten van manlief hadden op laten halen door mijn tante M, ook van adel, die vrijwilligers werk doet voor de voedsel bank.

Noblesse oblige, in meerdere vormen, is het niet zo dat een stukje adellijke erfenis in mijn geval ook gekheid is?
Aan mijn moeders kant zit de stoornis die erfelijk en adellijk is doorgeven, het werd stil gehouden om dat het nu eenmaal in dit soort kringen not done was om mede te delen dat je genetisch ook gekheid door speelt, zo hoor ik dat de manisch depressieve stoornis al generaties aan deze kant van de familie door schemert, het werd op stand gehouden en dan vooral op afstand voor de omgeving, langzaam sijpelen de verhalen van mijn voorvaderen die toch echt vreemd gedrag hebben vertoont door. Ik denk aan Winston Churchill een telg uit een adellijk geslacht, van hem is bekend dat hij aan manische depressies leed en dan vooral aan de depressies, het blijkt ook al eeuwen in de familie te zitten.
Hoe deden die mensen dat?
Hoe is het mogelijk dat dit stil werd gehouden?
Of is het het feit dat men als een struisvogel de kop in het zand stak voor die bijzondere extraverte periodes die een manisch persoon kan hebben en die diep introverte periodes die depressie heten. Men was van adel dat was belangrijker dan dat men ook nog eens gek was, trouwen maar, het is adel en dat ze gek zijn dat maakt niet uit, het gaat om de status.

Struisvogel, zegt mevrouw de psychiater vandaag tegen mij als ik haar mede deel dat ik niet mijn lever waarden wil weten om te constateren of de hoeveelheid alcohol die ik de afgelopen periode overmatig heb ingenomen als zelfmedicatie tegen de manie verhoogt zijn.
Wat zeg je, vraag ik om zeker te weten dat ik het goed hoor.
Struisvogel, zegt ze nog eens.
Ik hoorde het goed, en bedenk mij dat ik uit een aderlijke struisvogel familie kom die zowel de adel verzweeg als de gekheid in de familie.....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten