woensdag 25 december 2013

Setje



Ik noem haar altijd liefkozend Setje, we leerde elkaar kennen tijdens een stage in het ziekenhuis, zij deed de HBOV ik de A opleiding, beide waren we eerste jaars leerling en als eerste jaars mocht je de papjes opwarmen voor de patiënten, in de magnetron van de afdeling keuken.
Stom werk, maar wij maakte er een heel theater van, wij deden het Gronings accent van de teamleider na, koe Martha noemde wij haar stiekem.
We begeleiden de pap in de magnetron zetten sessies met ons beste Gronings accent, totdat Martha een keer achter ons stond en met een kuchje duidelijk maakte dat ze ons door had.
En wat zegt Setje:
O dag Martha, we wisten niet dat jij daar stond, in haar beste Groningse accent....
Martha liep rood aan, maar zei er niks over, toen ze weg was proesten wij het uit ik pieste bijna in mijn broek van het lachen.
Een vriendschap was geboren.

In de jaren werd de band alleen maar sterker, al spreken wij elkaar niet dagelijks of wekelijks, als we elkaar spreken dan is het goed, gezellig, en ook wel eens serieus.
Zowel zij als ik nemen geen blad voor de mond en zeggen elkaar de waarheid als het moet.

Als ik terug denk aan mijn ziekte periode nu ruim vijf jaar gelden, dan kan ik mij de gesprekken nog herinneren, ze was af en toe hard tegen mij, kon mij in tranen brengen omdat ik wist dat ze gelijk had, ik wilde continue het zieken huis verlaten, maar zij wist mij er van te doordringen dat mijn verblijf noodzakelijk was, het was pijnlijk voor mij om dit te onderkennen maar ze had gelijk het ging niet goed, mijn drukte en depressies paste niet meer in mijn dagelijkse leven en huiselijk bestaan.
Manlief zat er doorheen en kon niet meer voor kindje zorgen, zij kwam met de oplossing en bood aan kindje voor een tijd in huis te nemen, ik ben haar nog steeds dankbaar voor het feit dat ze rust heeft gecreëerd in ons gezin en voor die mooie Gooise R die kindje nog steeds heeft, doordat ze een half jaar in het Gooi heeft gewoond.

Er is nog wat wat wij delen en dat is een chronische ziekte al kan je onze ziektes niet met elkaar vergelijken daar zij een chronische long patiënt is en ik een geestelijke stoornis heb, de overeenkomst is dat wij beide periodiek last hebben van.
Zo ligt ze nu met de kerstdagen in haar beautyfarm zoals ze het ziekenhuis cynisch is gaan noemen na de vele opnames.
Als ik op face boek het bericht zie “ik heb mezelf maar weer eens in gecheckt in de beautyfarm” dan weet ik dat ze weer opgenomen is.

Niet weer met de kerst, denk ik als ik het berichtje lees, een paar jaar geleden lag ze ook met de kerst in het ziekenhuis, het is zo niet fijn om überhaupt met de kerst in een ziekenhuis te liggen, de vorige keer presteerde ze het om toch nog even doodziek aan de kerst dis van haar vader te verschijnen terwijl ze opgenomen was. Ik ben toe heel erg boos op haar geworden.
Hoe kan je, zeg ik, je bent doodziek! Denk toch eens aan je gezondheid muts, je gaat toch niet doodziek aan de dis zitten debiel!
Ja maar Gaab, het mag van het ziekenhuis, en over zelfzorg gesproken weet ik er ook nog wel een paar, jou kant op, ketst ze terug.
Schat ik geef om je, daarom wordt ik boos, zeg ik haar.
Ik hou ook van jou, is haar antwoordt.

In goede vriendschappen kan je alles tegen elkaar zeggen omdat je weet dat het uit liefde wordt gezegd.

Ik bel haar net op.
Gaab ik heb het deze keer totaal niet zien aankomen, ik dacht dat ik gewoon koorts had maar het blijkt een pleuritis te zijn ze hebben net de long drain eruitgehaald, ik voel me erg zwak en de koorts is ook nog niet weg.
Mijn hart krimpt ineen, als ik haar zwakke stem hoor die normaal zo krachtig is, ze is doodziek praten doet volgens mij al pijn toch neemt ze de telefoon op omdat ze wil weten hoe het met mij gaat, omdat ik ook een niet voorziene terugval had.

Ik heb zo veel bewondering voor mijn vriendin, ondanks haar eigen sores blijft ze geïnteresseerd in haar medemens, dat siert haar op een manier die met geen pen te beschrijven valt.
Ik hou van je lieve Setje en hoop dat de medicijnen aanslaan, zodat je weer thuis kan zijn bij de mensen die je lief hebben.

XX Gaab



2 opmerkingen: